Ongeveer 42 jaar geleden gingen we voor het eerst met vakantie naar Ile de Ré. Het eiland was nog niet verbonden met het vaste land door een brug maar je moest met de boot over. We reden naar het laatste deel van het eiland en vonden daar een camping. Op de één of andere manier werd ik zo bevangen door het eiland. De geur! De atmosfeer! Wat het was weet ik niet, maar het voelde heel bijzonder.
Ik was toen nog niet echt bekend met bloesemremedies of alternatieve geneeswijzen. Ik werkte nog braaf als maatschappelijk werkster bij de Sociale Dienst in Amsterdam.
In de duinen groeide er bloemen, prachtige gele droogbloemen, die zeer bijzonder roken.
Het was een geweldige vakantie. De “oneindige” stranden, de prachtige zee, de vrijheid, die ik er ondervond. En bijna ieder jaar gingen we wel één week naar dit prachtige eiland.
En altijd bleef de sfeer van het eiland in mijn gedachten hangen.
Een aantal jaren geleden hoorde ik dat het eiland verbonden zou worden met een brug. Ik vond dat wel erg jammer. Nu zouden er vast veel toeristen naar toe gaan. Zou de sfeer dan zo blijven zoals het was? De kleine dorpjes op het eiland bestaan allemaal uit kleine, witte huisjes. Geen huis was hoger dan twee etages. Bij alle huizen bloeide de stokrozen in alle kleuren. In de kleine straatjes lag geen papiertje op straat, er lag geen peuk op straat, geen weggegooide kauwgom.
Kortom…in mijn ogen zo idyllisch.
In januari 2012 was ik in Azië met vakantie. Ik las een heerlijke roman van Natasha Farrant: De familiereünie. Op de achterkant van het boek staat het volgende:
Gedurende haar kindertijd ging Florence elke zomer naar het huis van haar familie aan de westkust van Frankrijk, waar haar exotische en charmante neven en nichten zich bij haar voegden. Onder het liefdevolle toeziende oog van haar grootmoeder Mimi begon een leven met stiekem drinken, geheime zoenen en de bitterzoete pijn van de eerste liefde enz. enz.
Op bladzijde 29 van het boek las ik, onder de heerlijke zon van Thailand:
De geur van Ré kwam hen al tegemoet toen ze nog op de brug reden die het eiland met het vasteland verbond, warme dennen vermengd met het prikkelende aroma van immortelles, de kleine gele bloemetjes waar de duinen mee waren begroeid.
Er ging een schok door mij heen. Daar moest ik naar toe, daar moest ik een remedie van maken, maar ik was net aan de andere kant van de wereld.
Dit was de remedie waar ik zolang op gewacht had. Dit zou de remedie worden tegen depressies. Dit zou de remedie worden, die de zon weer in je hart doet schijnen.
En de remedie moest gemaakt worden in mei of juni en het was pas januari.
Als we naar het eiland zouden gaan, moesten we in een tent. Niet in een hotel. Vraag me niet waarom.......het was zo.
We besloten in mei te gaan. Maar het weer “schoot maar niet op”. Een koud voorjaar. We stelden onze reis uit en gingen in juni.
18 Juni reden wij richting Ile de Ré en Rob, Micha, Madelief (onze teckel) en ik hadden een heerlijke tocht.
We kwamen aan bij een hele kleine camping. We laadden de auto uit en gingen meteen via een klein stukje bos van wat pijnbomen naar de duinen.
Bij de eerste duinenrij was ik al helemaal in vervoering. Ik rook direct de bloem waar ik voor kwam. En ja hoor, daar stond de Immortelle. Nog heel klein, in de knop en slechts een paar plantjes. Hier kon je geen remedie van maken.
Het weer werd gelukkig beter, de voorspellingen waren dat het zaterdag en zondag prachtig weer zou zijn. Zaterdag was nog niet de goede dag om een remedie te maken. Maar zondag was het helemaal prachtig. De Immortelle begon te bloeien en opeens stonden er vele planten. Als de plant eenmaal bloeit verandert hij heel snel in een droogbloem......en dan zou het te laat zijn om een remedie te maken.
Maar zondag was de juiste dag en is de remedie gemaakt.
Bij het maken van de remedie wist ik wat de remedie nog meer zou doen dan depressies op lossen.
Op de één of andere manier valt er “een pak van je hart” en heeft degene die de remedie nodig heeft, nog een “harde” noot te kraken. De remedie geeft een directe “lijn” naar vertrouwen in het leven. Hij zorgt voor basisveiligheid. Je kunt zuiverder luisteren, horen.
De remedie laat de zon in je hart stralen. De donkere wolken verdwijnen.
Dat was wat ik wist toen ik de remedie, samen met Micha, ging maken.
In de vorige blog schreef ik:
dat je een gevoel kan hebben dat er "iets" ontbreekt iets, maar je weet niet wat,
dat je een gevoel van totale innerlijke leegte ervaart
maar dat het gevoel van leegte geen oorzaak schijnt te hebben
Perioden van diepe neerslachtigheid maken zich kenbaar door:
- er geen herkenbare oorzaak of een aanleiding van buitenaf is
- dat ze ook weer zomaar verdwijnen
- dat alles zinloos en duister lijkt
- alsof iemand het licht heeft uitgedaan
- een droefheid, onlust, slecht humeur zonder reden
- ‘s morgens bij het wakker worden het liefst de dekens over je heen trekken
en deze gesteldheden kunnen optreden als een bliksemflits uit een heldere hemel
Maar ook:
Prikkelbaarheid,verwardheid, nerveusheid, lusteloosheid, vermoeidheid, huilerigheid, slechte concentratie, overspannen gevoelens, geen zin in sociale contacten, Veel zelfkritiek en weinig gevoel voor eigenwaarde.
En behoefte aan calorierijk eten, spierzwakte en/of spierpijn, verstopping (obstipatie), gewichtstoename.
Die bloesemremedie Immortelle is een uitstekende remedie indien je het gevoel hebt van een depressie van welke aard dan ook. Het laat de zon weer in je hart schijnen en alle donkere wolken zullen verdwijnen. Je kunt weer blij in het leven staan.
Immortelle betekent eeuwig, onvergankelijk, onsterfelijk, voor het leven.
Naderhand is de remedie door vele therapeuten van het CINT (ons opleidingsinstituut) getest en wat er nog meer uitkwam ( slechts een paar opsommingen ), was:
De bloesemremedie geeft een sterk focus.
Het is “mindfullness” in een flesje.
Het maakt je zeer rustig en standvastig, helder en beschouwend
Het geeft bestaansrecht.
Zingeving omdat het bestaat.
Het leven gaat als een traag stromende rivier gestaag door.
Je eigen “toverkracht”, je eigen krachten zien en dat opstralen naar anderen.
Laat je stralen.
Je talenten komen naar boven.
Als je “vast” zit in je gedachten geeft Immortelle je de kracht en sterkte en het zelfvertrouwen dat je “er weer bent”.
Je komt tot de ontdekking dat je gegroeid bent en dat je niet meer terug kan naar het “oude dieptepunt”. Dat is voorbij.
Je neemt vol vertrouwen nieuwe stappen en sluit het verleden af waar je mee geworsteld hebt.
Je slaat een andere weg in je leven in. Een stap naar “complete” volwassenheid.
Het helpt je levensdoel te bereiken en je daar aan over te geven i.p.v. er tegen te “vechten”. En kan je het leven omarmen. Je wordt erin opgenomen, je hoort erbij, jij hebt ook een plek hier.
Geeft een beschermend oermoeder en oervader gevoel, verheldering.
Madeleine Meuwessen
*Bloesem remedies geen vervanging zijn voor medicatie. Graag wil ik hierbij benadrukken dat u in geval van twijfel altijd een arts dient te raadplegen.