LOODKRUID-Ceratostigma willmottianum

Loodkruid-mensen, kinderen of dieren lijken/zijn naïef. Ze kunnen vragen stellen als een klein kind.

Op school, bij lezingen of seminars stellen zij interruptie-vragen, vragen je de oren van het hoofd. Vaak gaan ze zo diep in op details, dat je je afvraagt welk nut deze informatie hun kan geven.
Het zijn/lijken vaak nutteloze vragen..... Waarom, waarom zijn de bananen krom. Het lijkt of ze vragen terwille van de vragen stellen. Het lijkt alsof ze over allerlei zaken maar niet genoeg informatie kunnen krijgen.
Dit is ook de reden van hun "verzamelwoede". Je weet tenslotte maar nooit of je de informatie, die je verzameld hebt, ooit nog eens nodig kan hebben. Dat is ook de reden waarom ze nooit iets kunnen weggooien.

Wat steekt achter deze grote honger naar informatie:
Het niet vertrouwen ten opzichte van zijn eigen oordeel- en beslissingsvermogen.

Omdat ze hun eigen mening wantrouwen, vragen ze voortdurend anderen om raad. Hierdoor maken ze zich- min of meer bewust- afhankelijk van de ander. Het gaat om de weigering van de persoonlijkheid impulsen uit het eigen innerlijk te aanvaarden. In plaats daarvan zoekt hij de waarheid in de buitenwereld. Inspiratie en intuïtie worden door onzekerheid voor een deel bewust verdrongen. Het contact met hun inwendige stem is geblokkeerd, de weigering van de rol van het Hogere Zelf te zien en te accepteren.
Het gaat hierbij ook om je eerste intuïtie. Als voorbeeld: je ontmoet iemand en je eerste gevoel geeft aan....niet pluis. Al heel snel gaan we over naar onze "tweede" intuïtie en duwen dat eerste gevoel weg. Het is, m.i. in onze maatschappij niet zo makkelijk om meteen je eerste intuïtie te volgen. Niet zo maatschappelijk geaccepteerd!
Je ziet bij kleine kinderen dat juist hun eerste gevoel nog op de juiste plek zit. Een klein kind, die een volwassene een handje moet geven en het kind weigert, kijk eens waarom dat kind dat doet. Vaak vinden ze de volwassene "niet leuk". En is dat maatschappelijk "geaccepteerd"?

Loodkruid-mensen beseffen niet dat ze eigenlijk heel veel weten, zoals al gezegd verzamelen ze heel veel informatie en sparen deze informatie alleen maar op in plaats ermee te werken en durven zij niet te vertrouwen op hun eigen beslissingen. Wat blijkt bij mij uit de praktijk, dat als mensen beginnen met Loodkruid, ze vaak veel meer gaan dromen.

Je ziet: Bij een bezoek aan een arts schrijven ze desnoods de diagnose mee. Hebben ze checklist bij zich waar op alles staat wat ze vragen willen. En "toevallig" of niet lees ik deze week in het blad Margriet hier juist over. Rutger Verhoeff, huisarts, vertelt in zijn column over een patiënt, die bij hem komt met een bepaalde klacht en zij geeft hem de diagnose op een presenteerblaadje. Op een wit A4-tje staan alle klachten die zij heeft.

Deze mensen zoeken meestal diverse therapieën tegelijk en vragen aan elke therapeut dezelfde vragen, doordat ze verschillende meningen horen, worden ze steeds onzekerder. Krijg ik “zeer” Loodkruid-mensen en zij stellen mij die vragen, ook eventueel wat ik van andere therapieën vindt, kap ik dit af en zeg dat ik alleen gespecialiseerd ben in bloesemremedies.
Loodkruid-mensen lijden vaak niet het meest onder hun lichamelijke klachten, maar nog meer door de onzekerheid ten aanzien van hun ziekte. Komen ze in aanraking met de pendel of tarotkaarten, gaan ze voor elke beslissing pendelen of de kaart lezen.
Als ze inkopen gaan doen, nemen ze altijd iemand mee. En hebben ze constant de bevestiging van een ander nodig.

En natuurlijk herken ik nu mijzelf toen ik zwanger was. Het was de eerste en enige keer dat ik in verwachting was. En natuurlijk wist ik niet wat er allemaal komen ging. Ik had een geweldige gynaecoloog, Dr. Krammer. Iedere keer als ik bij hem kwam met mijn lijstje met vragen, zei hij: Lieverd, ga zitten en vraag. Door zijn liefdevolle benadering heeft hij veel vragen kunnen beantwoorden en veel onzekerheden weg kunnen nemen. Hoe anders was het bij de zwangerschapsgymnastiek. Ook daar had ik mijn vragen. Naderhand hoorde ik van andere deelneemsters dat de leidster had gezegd dat mijn bevalling wel eens heel lastig zou kunnen zijn omdat ik zoveel vragen stelde. Door de geweldige houding van Dr. Krammer, die mij beloofde, hoe dan ook bij mijn bevalling aanwezig te zijn (wat me veel vertrouwen gaf), heb ik één wee gehad, daarop volgend een paar persweeën en onze zoon werd binnen 15 minuten geboren. Waarop Dr. Krammer weer zei dat ik net zo goed in de bush bush had kunnen bevallen. Dit is me altijd bijgebleven.

Jaren geleden was er een cursiste in onze opleiding, die maar moeite had om een eigen praktijk te beginnen. Ze dacht dat ze het nooit zou kunnen, dat ze nooit de kennis zou kunnen vergaren. Ze zag allemaal beren op haar pad. Zelf was ze, volgens haar eigen zeggen, nooit op de remedie Loodkruid gekomen. Op een gegeven moment ging ze daar toch mee aan de slag en bleek na een tijd dat ze telkens meer vertrouwen kreeg en uiteindelijk is ze een praktijk gestart, samen met haar zus. Ze hebben toen een pand gehuurd met een soort café/koffie-inloophuis om de drempel zo laag mogelijk te maken.(ik weet niet hoe ik het anders moet benoemen) en twee praktijkruimtes.
En voor zover ik weet, zeer succesvol.

Kinderen:
die hun antwoorden bij een proefwerk steeds weer doorstrepen,
die erg gevoelig zijn voor de waardering en goedkeuring van anderen,
die zich snel aanpassen,
die altijd willen wat "in" is, b.v. kleding,
die op school proberen af te kijken, niet omdat ze het antwoord niet weten, maar om geen fouten te maken,
die altijd eerst kijken naar wat anderen doen of zeggen,
die erg beïnvloedbaar zijn,
die ononderbroken vragen stellen,
die geen eigen mening hebben.
Deze kinderen hebben veel baat bij de bloesemremedie Loodkruid.

Ik heb (natuurlijk) de leukste teckel ter wereld. Liefje heet ze. Ze gaat overal mee naar toe. Als we op de jaarlijkse Internationale Therapeutenbeurs zijn, kent iedereen haar. Ze gaat naar iedereen toe. Vindt kinderen het leukste dat er is. En zij is het vriendelijkste hondje dat ik ken. Een paar maanden geleden vond ik dat ze niet zo goed in haar vel zat....ogenschijnlijk zo maar! Natuurlijk kon ik zelf remedies voor haar samenstellen maar ik wilde toch naar Stefan Veenstra, http://www.natuurlijkgezondedieren.nl/, zodat hij even naar Liefje kon kijken. Hij testte een zwakkere pancreas-meridiaan. Ik kreeg Chinese kruiden......maar oh, wat stom van mij. Natuurlijk.......Loodkruid. Liefje "vroeg" ook altijd om bevestiging. Als er iemand aan de deur belde, kwam ze me halen. Als ik zei dat het goed was, ging ze wel alleen. En zo zijn er veel voorbeelden. Dat ik daar niet aan gedacht had. Nu heeft zij één maand Loodkruid gehad en weet ze weer wat ze wil.

Loodkruid-mensen zijn:
zeer leergierig, zeer ijverig, innerlijke onzekerheid, gevoelig voor oordeel van anderen, verzamelen kennis zonder die in praktijk te brengen, neigen anderen na te bootsen.

Je hoort ze gemakkelijk zeggen:
Ik heb voor mijn beslissingen meestal veel tijd nodig en dus vraag ik anderen maar om raad.
Ik hecht veel waarde aan de mening van anderen.
Ik twijfel vaak aan mijn eigen beslissingen.
Ik ben nogal onzelfstandig.
Ik laat me vaak tegen mijn mening in door anderen overtuigen.
Zodra iemand mijn opvatting aanvecht, begin ik onzeker te worden.
Ik besteed haast al mijn vrije tijd aan lezen.
Ik heb beslist bevestiging van buitenaf nodig, voor ik mijn beslissingen in daden wil omzetten.

Door Loodkruid ben je overtuigd van jouw eigen specifieke kwaliteiten en kan deze dan ook in de praktijk toepassen. Je “luistert” ook naar datgene wat voor jou belangrijk is en je laat je hierdoor ook niet meer beïnvloeden door anderen. Loodkruid laat je werkelijke beslissingen nemen in en over je leven. Je besluit dat het nu tijd is om ….., wat dat voor jou ook moge betekenen. Dat kan je nu rustig doen en je “overziet” de beslissingen die je neemt of gaat nemen.

Madeleine Meuwessen

*Bloesem remedies geen vervanging zijn voor medicatie. Graag wil ik hierbij benadrukken dat u in geval van twijfel altijd een arts dient te raadplegen.