Ismene- Hymenocallis festalis

Οι άνθρωποι της Ισμήνης προτιμούν να ζουν στον φανταστικό τους κόσμο.

Συχνά φαντασιώνονται το μέλλον.
Συχνά πρόκειται για πράγματα που θα ήθελαν να έχουν αλλά δεν μπορούν να αποκτήσουν.
Ακόμα και με παρέα, είναι απορροφημένοι από τις σκέψεις τους και ξεφεύγουν εντελώς από το τι συμβαίνει γύρω τους, μέχρι κάποιος να τους ρωτήσει κάτι, ξαφνιάζοντάς τους.
Και όταν είναι άρρωστοι δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται να γίνουν υγιείς.

Μπορεί να ζείτε περισσότερο στον φανταστικό σας κόσμο παρά στην πραγματικότητα. Και εξαιτίας αυτού, δεν ενδιαφέρεστε για τον έξω κόσμο και μπορεί να δείχνετε ελάχιστο ενδιαφέρον για την κατάσταση της στιγμής.

Βασικά, ξεφεύγετε από τη "σκληρή" πραγματικότητα σε έναν ονειρικό κόσμο όπου όλα φαίνονται πολύ πιο όμορφα και αρμονικά.

Αυτό σας κάνει να φαίνεστε σκόρπιοι και αδιάφοροι, να φαίνεστε νυσταγμένοι και συχνά να περπατάτε γύρω σας ονειροβατώντας.

Ας υποθέσουμε ότι: μπαίνετε στο δωμάτιο για να πάρετε κάτι. Μόλις μπείτε στο δωμάτιο, δεν θυμάστε καθόλου τι έπρεπε να αρπάξετε και πρέπει να επιστρέψετε από εκεί που ήρθατε για να θυμηθείτε τι έπρεπε να αρπάξετε στο δωμάτιο ξανά.

Ας πούμε: Οδηγείτε/κυκλοφορείτε/περπατάτε συχνά από το Α στο Β. Μόλις φτάσετε στο Β και αναπολήσετε τη διαδρομή, αποδεικνύεται ότι συχνά οδηγούσατε/κυκλοφορούσατε/περπατούσατε με αυτόματο πιλότο για μεγάλο μέρος της διαδρομής.
Στην πραγματικότητα, το μυαλό σας είναι τότε πολύ διαφορετικό.
Παρομοίως, μπορεί να παρακολουθείτε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα και μετά να μην έχετε καμία απολύτως ιδέα για ποιο θέμα ήταν.

Στην εργασία τους, οι άνθρωποι της Ισμήνης δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν στη δουλειά τους, αποσπούν πολύ εύκολα την προσοχή τους και ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό τους είναι ότι είναι πολύ ξεχασιάρηδες.

Μπορεί επίσης να χτυπάτε ή να σκοντάφτετε συχνά, να κολλάτε σε κάτι, να σας πέφτουν εύκολα πράγματα ή να πέφτετε πάνω σε άλλους.

Φυσικά χαρακτηριστικά είναι συχνά η χλωμή επιδερμίδα, η απουσία βλέμματος, τα κρύα χέρια και πόδια, οι διαταραχές του προσώπου και της ακοής, ενώ το πρόσωπο εμφανίζεται συχνά ανέκφραστο.

Τώρα πώς προκύπτει μια τέτοια κατάσταση του νου, θα ρωτήσετε.

Όταν άνθρωποι ή παιδιά έρχονται σε μένα, ένα σημαντικό ερώτημα στην αναμνηστική είναι αν γεννήθηκαν την ημερομηνία που έπρεπε.
Ο Thomas Verny γράφει στο βιβλίο του Η μυστική ζωή του αγέννητου παιδιού, ότι τα παιδιά που γεννιούνται αργά δεν θέλουν να ριχτούν στην ψυχρή πραγματικότητα, αλλά προτιμούν να παραμείνουν σε αυτή την καλοπροαίρετα ευχάριστη κατάσταση του λυκόφωτος.

Στο σχολείο, δεν είναι "εκεί", προτιμώντας να κοιτάζουν έξω και να ονειρεύονται τι μπορούν να κάνουν.
Επίσης, δεν βρίσκουν το θέμα ενδιαφέρον. Και κάνουν μια νυσταγμένη, αφηρημένη εντύπωση.
Δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν, επειδή οι σκέψεις τους συνεχίζουν να "φεύγουν".
Η γραφή εντός των γραμμών είναι δύσκολη γι' αυτούς.
Στο σχολείο, πρέπει να αναγκαστούν να "μείνουν στο έργο τους". Και μπορούν να κοιτάξουν τον δάσκαλο που τους καλεί σε τάξη σαν "τι είναι αυτά που λες";
Συχνά δεν βρίσκουν το φαγητό ενδιαφέρον και το αφήνουν εύκολα να κρυώσει.
Συχνά έχουν χλωμό πρόσωπο και τα χέρια και τα πόδια τους είναι παγωμένα.
Και ακριβώς όπως οι ενήλικες, σκοντάφτουν, επιστρέφουν στο σπίτι με σπασμένα ρούχα επειδή κόλλησαν πάλι πίσω από κάτι, τα σχολικά τους πράγματα είναι άφαντα.
Έχουν μεγάλη ανάγκη για ύπνο γιατί τους αρέσει να ξαπλώνουν στο κρεβάτι και να ονειρεύονται.
Είναι τα παιδιά που ονειρεύονται με ανοιχτά μάτια.

Αυτά τα παιδιά δεν διαγιγνώσκονται συχνά με ΔΕΠ-Υ στις μέρες μας????
Στην ιστοσελίδα του κέντρου υποστήριξης ADHD, διάβασα:
ADD
Τα παιδιά με ΔΕΠΥ (ΔΕΠΥ κυρίως απρόσεκτου τύπου) ξεχωρίζουν γιατί:
daydream
φαίνονται παθητικοί
ανάκλιση
αποδιοργανωμένος και ξεχασιάρης
δεν φαίνεται να ακούνε
χάνετε συχνά πράγματα
να αποσπάται εύκολα η προσοχή σας
δυσκολεύονται με τις κοινωνικές εκδηλώσεις στην τάξη
Πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά εμφανίζονται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό σε όλα τα παιδιά. Στα παιδιά με AD(H)D, υπάρχει ένας αριθμός χαρακτηριστικών που εμφανίζονται σε σοβαρό βαθμό και εμποδίζουν την ανάπτυξη του παιδιού.
Πηγή: Κέντρο υποστήριξης ADHD

Αυτά τα παιδιά μπορεί να είναι εξαιρετικά ευαίσθητα σε κάθε είδους μολυσματικές ασθένειες και, ως εκ τούτου, έχουν συνεχώς κρυολογήματα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι συχνά βρίσκονται σε κατάσταση Ισμήνης.
Οι συνεχείς μολύνσεις προσπαθούν να τους δώσουν μια ισχυρότερη επίγνωση του σώματος.

Όταν αυτά τα παιδιά και, φυσικά, οι ενήλικες σοκάρονται επειδή τα καλεί ο δάσκαλος ή ο εργοδότης στο χαλί, μπορεί να αρχίσουν να δείχνουν απίστευτα ανήσυχη συμπεριφορά και να θέλουν να τελειώσουν όλη τη δουλειά όσο το δυνατόν γρηγορότερα, μόνο και μόνο για να επιστρέψουν στον κόσμο τους το συντομότερο δυνατό.

Αυτοί οι άνθρωποι δεν χαρακτηρίζονται συχνά ως ADHD??????
ADHD
Τα μικρά παιδιά με ΔΕΠΥ ξεχωρίζουν ιδιαίτερα επειδή:
δυσκολία να κάθεται ακίνητος
αποσπάται εύκολα η προσοχή τους
δυσκολεύονται να περιμένουν τη σειρά τους
τρέξιμο από τη μια δραστηριότητα στην άλλη
δεν μπορεί να παίξει ήσυχα
υπερβολική ομιλία
διακόπτετε τους άλλους
δεν ακούει τι λένε οι άλλοι
συχνά ρίχνονται σε επικίνδυνες καταστάσεις
δυσκολία στην τήρηση των οδηγιών
ανταποκρίνεται διαφορετικά στην τιμωρία και την ανταμοιβή
χάνετε πολλά ή χάνετε κάτι συχνά
δυσκολία στη διατήρηση της προσοχής
δυσκολεύονται να ελέγξουν τον εαυτό τους
Πηγή: Κέντρο υποστήριξης ADHD

Επίσης στην ιστοσελίδα της https://www.hersenstichting.nl υπάρχουν πολλές πληροφορίες σχετικά με αυτό.

Στο ιατρείο μου ήρθε μια γυναίκα που υπέφερε εξαιρετικά από αυτή την κατάσταση του νου.
Της ζήτησα να συμπληρώσει το ερωτηματολόγιο.....now, φυσικά είχε εξαφανιστεί.
Στο τέλος της διαβούλευσης, όταν της έδωσα το λογαριασμό, είχε χάσει το πορτοφόλι της....logical.
Έπρεπε να πάρει τα παιδιά της από το σχολείο αφού ήταν μαζί μου, αλλά είχε ξεχάσει τι ώρα τελείωναν τα παιδιά της από το σχολείο.
Και έτσι συνεχίστηκε και συνεχίστηκε.
Ένιωθε ότι η ζωή δεν είχε καμία αξία, παρόλο που ήταν πολύ ευτυχισμένη με τα παιδιά της.
Και αυτό που μου είπε τελικά ήταν ότι μπορούσε να θυμηθεί προηγούμενες ζωές και ήθελε να είναι εκεί πολύ περισσότερο από ό,τι τώρα σε αυτή.
Για μένα, αυτή ήταν ίσως η πιο έντονη εμπειρία της αρνητικής ψυχικής κατάστασης της Ισμήνης.
Τελικά, οι θεραπείες έκαναν πολλά γι' αυτήν.Για μένα τότε, ήταν πραγματικά δύσκολο να φανταστώ ότι μπορούσες να θυμάσαι τις προηγούμενες ζωές σου τόσο αληθινά.

Η απουσία δεν είναι απαραίτητο να συμβαδίζει πάντα με ονειροπολήσεις ή φαντασιώσεις, συχνά είναι επίσης μια νεφελώδης, απροσδιόριστη κατάσταση στην οποία πολλά απλά θολώνουν και γίνονται άπιαστα. Ο υλικός κόσμος μοιάζει κάθε φορά πολύ μακριά.

Το ανθοθεραπευτικό Ismene εξουδετερώνει την τάση της συνείδησης να απομακρύνεται και μπορεί επομένως να αποτελέσει πολύτιμο φάρμακο σε πολλές περιπτώσεις λιποθυμίας, λιποθυμίας ή εγκεφαλικού επεισοδίου. Επαναφέρει τη συνείδηση και επομένως είναι σε θέση να σώσει ζωές μερικές φορές σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ισμήνη είναι επίσης ένα από τα φάρμακα που κάθονται στο φάρμακο Πρώτες Βοήθειες.

Αυτό που κάνει η ανθοθεραπεία Ισμήνη είναι να σας φέρει πραγματικά, αληθινά στο εδώ και τώρα. Γίνεσαι στοχαστικός για τα πάντα. Μπορείτε να κοιτάξετε πίσω σε ό,τι έχετε κάνει και ταυτόχρονα υπάρχει ένα είδος αποχαιρετισμού σε ό,τι έχετε κάνει. Είστε σε θέση να αποχαιρετήσετε τις "μη πραγματικές ψευδαισθήσεις", οι οποίες μπορεί επίσης να είναι αρκετά έντονες κατά καιρούς. Έρχεστε σε αυτή τη ζωή με τα δύο πόδια.
Ταυτόχρονα, αρχίζετε να ονειρεύεστε περισσότερο και η δημιουργικότητά σας αναπτύσσεται τη νύχτα, την οποία μπορείτε να διαμορφώσετε κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Η Ισμήνη σχετίζεται με τον μεσημβρινό του παχέος εντέρου.

Αφήνω πολλούς "ιδιαίτερα ευαίσθητους" ανθρώπους να νιώσουν ξανά το φάρμακο σε μια πορεία εμβάθυνσης. Οι απαντήσεις ταιριάζουν και πάλι.
Το φάρμακο κάνει την αύρα πιο συμπαγή, λίγο πιο σταθερή, η αύρα έρχεται λίγο πιο "μέσα" και ταυτόχρονα δημιουργείται ένα είδος σύνδεσης από τα πόδια στο κεφάλι και η γραμμή "περνάει".
Αισθάνεστε πιο "ασφαλείς" ως αποτέλεσμα. Δίνει ένα πολύ ευχάριστο συναίσθημα ως αποτέλεσμα.

Madeleine Meuwessen
.
*Οι θεραπείες με άνθη δεν υποκαθιστούν τη φαρμακευτική αγωγή. Σημειώστε ότι σε περίπτωση αμφιβολίας θα πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε έναν γιατρό.