Mindfulness by Nature, Βάλσαμο για την ψυχή

Αυτή είναι η τελευταία σελίδα του φυλλαδίου Mindfulness by Nature, Βάλσαμο για την ψυχή, Στην οποία δίνω μια "εξήγηση" σχετικά με τις θεραπείες μας και τους συνδυασμούς.

Άρχισα να χρησιμοποιώ τα κλασικά άνθη του Μπαχ σε ένα θεραπευτικό "περιβάλλον" πριν από περίπου 40 χρόνια. Αυτό ήταν πολύ γόνιμο για πολλά χρόνια.
Ανακάλυψα και έμαθα ότι οι θεραπείες έχουν μια "σχέση" μεταξύ τους, και αυτή η "σχέση" με τη σειρά της συνδέεται με τους μεσημβρινούς, δηλαδή με τα όργανα. Γνωρίζοντας αυτή τη θεωρία μέσα και έξω, καταλαβαίνετε επίσης πώς λειτουργεί το ανθρώπινο σύστημα. Και επίσης πώς τα αρνητικά συναισθήματα φαίνεται να "συνδέονται" μεταξύ τους. Και είστε σε θέση να κάνετε μια καλή αναμνησία.
Με βάση όμως το όραμα και την πεποίθησή μου, που αναπτύχθηκε με τα χρόνια, ότι το άτομο μπορεί και ίσως πρέπει να αυτοκαθορίζει τη ζωή του, αναζητούσα επί χρόνια ένα "εργαλείο αυτοβοήθειας". Για μένα, αυτό σημαίνει: ανάπτυξη συνδυασμών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από οποιονδήποτε χωρίς θεραπευτή και χωρίς (σωματικές) παρενέργειες.

Με τον καιρό παρατήρησα ότι τα φάρμακα δεν έκαναν πάντα αυτό που "έπρεπε" να κάνουν και από το 1999 και μετά, εμείς, ο Μίχα, ο γιος μου και εγώ, χωρίς ποτέ να το έχουμε ως στόχο, αρχίσαμε να φτιάχνουμε τα δικά μας φάρμακα.
Αυτές οι θεραπείες, οι Star Remedies, λειτουργούν σε επίπεδο λεπτών υλικών δονήσεων και έχουν μεγάλο εύρος ζώνης. Με αυτό εννοώ ότι οι θεραπείες έχουν μεγαλύτερη, ευρύτερη και βαθύτερη επίδραση από ό,τι νομίζαμε προηγουμένως.
Τώρα ο χώρος εργασίας μας επεκτάθηκε. Τι δώρο από τη Μητέρα Φύση!

Πριν από 35 χρόνια, πίστευα ακράδαντα ότι οι θεραπείες αλλάζουν τα νευρωνικά δίκτυα. Η δονητική συχνότητα των θεραπειών προκαλεί αυτή την αλλαγή. Αν κάνετε τα πάντα σε όλη σας τη ζωή π.χ. από ενοχές ή για χάρη της ειρήνης, αυτά είναι βαθιά ριζωμένα μοτίβα σκέψης και συμπεριφοράς. Και
δεν μπορείς να τα ξεφορτωθείς έτσι απλά. Δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι αν πάρετε στη συνέχεια ένα φάρμακο γι' αυτό για λίγες ημέρες, τότε θα εξαφανιστεί. Προς το παρόν φαίνεται να είναι, αλλά αν σταματήσετε να παίρνετε θεραπείες πολύ σύντομα, τα ίδια μοτίβα σταδιακά επανεμφανίζονται. Αν θέλετε πραγματικά να απαλλαγείτε από αυτά τα βαθιά ριζωμένα μοτίβα σκέψης και συμπεριφοράς, θα χρειαστείτε περισσότερο χρόνο. Οι άνθρωποι με ρωτούν συχνά: Πόσο καιρό χρειάζεται αυτό; Απαντώ πάντα: Δεν ξέρω. Χοντρικά μιλώντας: τα χρόνια που σας ενοχλεί κάτι αποτελούν τον αριθμό των μηνών που θα χρειαστούν ( αν πάρετε θεραπείες) μέχρι να φύγει οριστικά από τον οργανισμό σας.

Γνωρίζω ότι προς το παρόν δεν υπάρχουν ακόμη επιστημονικές αποδείξεις για την επίδραση των ανθέων. Γνωρίζω ότι σε ορισμένες χώρες αναγνωρίζεται η επίδραση των ανθέων: Στην Ελβετία, για παράδειγμα.
Παρόλα αυτά, είμαι βέβαιος ότι θα έρθει η στιγμή που θα αποδειχθεί επιστημονικά ότι η δράση των θεραπειών στον εγκέφαλο θα είναι μετρήσιμη/ορατή.

Σε αυτό το βιβλιαράκι, επιλέγω σκόπιμα να παραθέσω όλα τα συστατικά (όλα τα άνθη) στους συνδυασμούς, έτσι ώστε ο καθένας, όποτε νιώθει την ανάγκη, να μπορεί να αναζητήσει μόνος του τι σημαίνει, τι αντιπροσωπεύει και σε ποιο συναίσθημα επιδρά. Το κάνω αυτό γιατί πιστεύω στη διαφάνεια της πληροφόρησης.

Madeleine Meuwessen

*Οι θεραπείες με άνθη δεν υποκαθιστούν τη φαρμακευτική αγωγή. Σημειώστε ότι σε περίπτωση αμφιβολίας θα πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε έναν γιατρό.

Βιβλίο διαθέσιμο online

Μανδύας της κυρίας

Κατά τη διάρκεια ενός από τα μαθήματα Star Remedies, ρώτησα τους συμμετέχοντες στα μαθήματα γιατί η Máxima είναι τόσο αγαπητή στη συντριπτική πλειοψηφία του ολλανδικού πληθυσμού. Οι απαντήσεις τους περιλάμβαναν: το χάρισμά της, η ακτινοβολία της, οι γνώσεις της, το γνήσιο ενδιαφέρον της για κάθε είδους θέματα, είναι πανέμορφη, πάντα όμορφα ντυμένη, αγαπάει πραγματικά τον Αλέξανδρο και πολλά άλλα. Είπα ότι όλα αυτά είναι αληθινά, αλλά τότε πώς γίνεται να ξεχωρίζει ακόμα τόσο πολύ ειδικά αυτή, ανάμεσα στη βασιλική οικογένεια. Εκεί δεν υπήρξε άμεση απάντηση.
Η ιδέα μου γι' αυτήν είναι ότι βρίσκεται σε πλήρη επαφή με τη δική της θηλυκή δύναμη/ποιότητα και από εκεί αισθάνεται και κάνει τα πάντα με την καρδιά της στην καθημερινή της ζωή.
Αυτό είναι αληθινό, αυτό δεν είναι επινοημένο και όταν κάνετε πράγματα ως γυναίκα, από τη θηλυκή σας ενέργεια, έχετε τόση δύναμη για να τα κάνετε όλα αυτά.

Πριν από 40 και πλέον χρόνια, αποφοίτησα και το θέμα της διατριβής μας ήταν: χειραφετητική εργασία.
Μαζί με μια συμφοιτήτριά μου, την Κάρλα, η οποία αργότερα έγινε μια από τις καλύτερες φίλες μου, δημιουργήσαμε ένα γυναικείο έργο στο χωριό μας.
Για αρκετά χρόνια, διευκολύναμε ομάδες συζήτησης γυναικών, οργανώσαμε θεματικές βραδιές. Ήταν στη μέση της περιόδου που οι Dolle Mina έκαναν να ακουστούν.
Ήταν μια φεμινιστική ομάδα που διεκδικούσε ίσα δικαιώματα μεταξύ ανδρών και γυναικών τη δεκαετία του 1970.
Η αφετηρία από τη δεκαετία του 1950 είναι ότι οι παντρεμένες γυναίκες, και σίγουρα οι μητέρες, δεν χρειάζονται/δεν μπορούν να κάνουν καμία αμειβόμενη εργασία εκτός σπιτιού.
Μόλις τη δεκαετία του 1960 εμφανίστηκαν ρωγμές στο ανδρικό οχυρό της μισθωτής απασχόλησης.
Υπάρχει μια μικρή ομάδα μορφωμένων, φιλόδοξων γυναικών που, παρά το γάμο και τα παιδιά τους, θέλουν να έχουν μια καλή δουλειά.
Με τη γενιά του baby boom, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, ο αριθμός των γυναικών με τριτοβάθμια εκπαίδευση αυξάνεται ραγδαία και μαζί με αυτόν η είσοδος των γυναικών στην αγορά εργασίας.

Δεδομένου ότι η οικογένεια στην οποία μεγάλωσα δεν "έκανε" ήδη την ανισότητα των φύλων (η μητέρα μου είχε πάντα μια δουλειά πλήρους απασχόλησης), μερικές φορές δυσκολευόμουν με τους σκληρούς, αλλά πολύ κατανοητούς, αγώνες των Dolle Minas.

Αναδύθηκε μέσα μου μια διαφορετική αντίληψη για τον φεμινισμό και τη χειραφέτηση.
Όχι μόνο οι γυναίκες έπρεπε να χειραφετηθούν, αλλά και οι άνδρες έπρεπε να κάνουν το ίδιο.
Το λόττο μου ήταν: αναβαθμίστε τα "αρσενικά" πρότυπα μεταξύ ανδρών και γυναικών και αναβαθμίστε τα "θηλυκά" πρότυπα μεταξύ γυναικών και ανδρών.
Γενικά, "αρσενικό" σημαίνει"
Ratio, διεκδικητικός, αναλυτικός, οργανωτικός, κάνει, αριστερό μυαλό, ήλιος, πάρα πολύς,
λογική, η αρχή της προσφοράς και πολλές, πολλές άλλες διατυπώσεις
'Γυναίκα' σημαίνει:
Το συναίσθημα, το υποσυνείδητο, η διαίσθηση, η φροντίδα, η δεκτικότητα, ο δεξιός εγκέφαλος,
φεγγάρι, πολύ λίγο, παράδοση, δομή, η αρχή της υποδοχής
Και επίσης πολλές και πολλές διατυπώσεις
Προσωπικά, εξακολουθώ να έχω ένα μικρό πρόβλημα με τη διατύπωση "αρσενικό" και "θηλυκό".

Επιστροφή στη Máxima:
Επειδή, κατά την άποψή μου, είναι σε πολύ καλή επαφή με τη "θηλυκή" της δύναμη και επίσης ικανή να ενσωματώσει πολύ καλά την "αρσενική" της δύναμη από τη "θηλυκή" της δύναμη, είναι σε πολύ καλή ισορροπία με τον εαυτό της. Και ένα παράδειγμα για το πώς είναι η θετική ποιότητα της ανθοθεραπείας Women's Mantle.

Οι άνθρωποι του γυναικείου μανδύα είναι πολύ ικανοί και με αυτοπεποίθηση (προς τον έξω κόσμο). Φαίνεται ότι είναι οι γεννημένοι ηγέτες μας και δεν θα παραδεχτούν ποτέ προηγούμενη ανασφάλεια ή/και αδυναμία. Οι γύρω τους μπορεί να διαπιστώσουν ότι αυτό τους κάνει κυρίαρχους, αδίστακτους, άκαμπτους και αναίσθητους. Καμαρώνετε για το γεγονός ότι εργάζεστε τόσο σκληρά και είστε σε θέση να είστε τόσο αυστηροί. Αισθάνεστε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Εξάλλου, το κάνετε για το καλό του άλλου;
Οι άνθρωποι του γυναικείου μανδύα δεν θα παραδεχτούν ποτέ την κατάσταση αδυναμίας και ανασφάλειας τους. Είναι επίσης πιθανό το άτομο να αγνοεί εντελώς αυτή την κατάσταση, καθώς μπορεί να βρίσκεται πολύ μακριά στο παρελθόν ή να έχει εμφανιστεί μόνο για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Είναι επίσης άσχετο αν το άτομο δεν μπορεί να θυμηθεί αν αυτό έχει εφαρμοστεί ποτέ σε αυτό. Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της θεραπείας, τα συμπτώματα αυτά θα επανέλθουν ούτως ή άλλως στο οπτικό πεδίο της συνείδησης.
Απέναντι στο περιβάλλον τους, εμφανίζονται ως: αυστηροί, σίγουροι για τον εαυτό τους, σκληρά μαθητευόμενοι, κυρίαρχοι, αδίστακτοι, αδίστακτοι, αδίστακτοι, άκαμπτοι, ανίκανοι να συμμορφωθούν με τους άλλους, χωρίς συναίσθημα.

Ο μανδύας των γυναικών δίνει γυναίκες τη δύναμη (από τη θηλυκή τους πλευρά) να εκπληρώσει τις φιλοδοξίες της μέσα από τον εαυτό της. Δεν χρειάζεται να ασχοληθείτε πια με την "αρσενική" ενέργεια
Παρόλα αυτά, οι γυναίκες έχουν υψηλές απαιτήσεις. Και ακόμα πολλές γυναίκες έχουν υψηλές απαιτήσεις από τον εαυτό τους: μια φανταστική καριέρα, μια πολύ έντονη κοινωνική ζωή, μια σπουδαία μητέρα, μια "μοιραία γυναίκα" για τον σύζυγό της, μια νοσοκόμα για όλη την οικογένεια, μια κορυφαία σεφ. Ό,τι θέλετε. Μια σειρά από απαιτήσεις στα ύψη. Βλέπετε όλο και περισσότερο "burnout" και μεταξύ των γυναικών. Οι γυναίκες χρειάζονται τέτοιες "συμπεριφορές" για να "κρατηθούν" στον κόσμο των ανδρών.
Ο μανδύας των γυναικών δίνει άνδρες τη δύναμη να μοιράζονται καλύτερα, να συμμετέχουν περισσότερο σε διαβουλεύσεις, να βασίζονται περισσότερο στη διαίσθησή τους και να ακούνε περισσότερο τα συναισθήματά τους, ώστε να μπορούν επίσης να βρίσκονται σε ισορροπία με τον εαυτό τους. Αυτό καθιστά αυτό το φάρμακο ιδανικό για τους άνδρες.

Έτσι ώστε άνδρες και γυναίκες, μαζί και με πλήρη σεβασμό ο ένας στον άλλον, να μπορούν να αντιμετωπίσουν τη ζωή.

Στα παιδιά, αυτή η κατάσταση του νου συχνά εκδηλώνεται ότι ακόμη και όταν είναι πολύ μικρά προσπαθούν συνεχώς να επιβάλλουν τη δική τους θέληση.
Αν τα άλλα παιδιά δεν παίζουν με τον τρόπο που θέλουν, τότε πολύ γρήγορα γίνονται επιθετικά και προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν βίαια, κακά πράγματα - δαγκώνουν, γρατζουνάνε, τσιμπάνε - προσπαθούν να επιβάλουν τις ιδέες τους στους άλλους.
Απέναντι στους γονείς και τους δασκάλους, ακόμη και μπροστά σε δραστικά τιμωρητικά μέτρα, συμπεριφέρονται άκαμπτα.
Όταν δεν γίνεται το δικό τους στο σπίτι, έχουν βίαια ξεσπάσματα και σε ακραίες περιπτώσεις ξεσπούν, κλωτσώντας τους γονείς τους, χτυπώντας πόρτες.
Στον θυμό τους, μπορεί ακόμη και να καταστρέψουν τα αντικείμενα των γονιών τους ή τα δικά τους παιχνίδια.
Συχνά προσπαθούν να τυραννήσουν τους αδύναμους, με την αντιλαμβανόμενη δύναμή τους να τους δίνει ικανοποίηση.

Madeleine Meuwessen

*Οι θεραπείες με άνθη δεν υποκαθιστούν τη φαρμακευτική αγωγή. Σημειώστε ότι σε περίπτωση αμφιβολίας θα πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε έναν γιατρό.

Πού και πότε θα αρχίσουν επιτέλους να συνεργάζονται οι τακτικές και οι συμπληρωματικές????

Όπως γνωρίζετε, έχω ήδη αφιερώσει blogs για την τακτική και συμπληρωματική συνεργασία (16-04-2017, 23-04-2017 και 14-05-2017).

Οι άνθρωποι, που με γνωρίζουν εδώ και πολύ καιρό, γνωρίζουν ότι αν ήμουν νέος τώρα... είμαι μόνο 17 (ωχ όχι... 71) θα μελετούσα την επιγενετική.

Τι είναι η επιγενετική;
Η επιγενετική είναι ο κλάδος της γενετικής που μελετά την επίδραση των αναστρέψιμων κληρονομικών αλλαγών που συμβαίνουν στη συμπεριφορά ενός κυττάρου χωρίς αλλαγές στην αλληλουχία (σειρά των ζευγών βάσεων) του DNA στον πυρήνα του κυττάρου. Μελετά επίσης τις διεργασίες που επηρεάζουν την εξελικτική ανάπτυξη ενός οργανισμού. Και στις δύο περιπτώσεις, μελετά τον τρόπο με τον οποίο οι γονιδιακές ρυθμιστικές πληροφορίες που δεν εκφράζονται στον γονότυπό σας μεταβιβάζονται ωστόσο από τη μία γενιά στην επόμενη. Αυτός ο τύπος ρύθμισης μπορεί να στοχεύει το DNA, το RNA ή τις πρωτεΐνες και λειτουργεί στο επίπεδο του κυτταρικού πυρήνα ή του κυτταροπλάσματος. Τα νουκλεοσώματα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο εδώ.

Και το παραπάνω είναι αρκετά βαρύγδουπο. Με δικά μου λόγια: Πάντα ένιωθα ότι με κάποιο τρόπο μπορείς να ενεργοποιήσεις ή να απενεργοποιήσεις τα γονίδια. Ότι οι καταστάσεις του νου παίζουν μεγάλο ρόλο σε αυτό. Και ότι οι θεραπείες λουλουδιών παίζουν μεγάλο ρόλο σε αυτό. Ακριβώς όπως τα ανθοϊάματα έχουν μεγάλο αντίκτυπο στα νευρωνικά δίκτυα.
Λέω επίσης πάντα ότι εργάζομαι με θεραπείες για την επίλυση χρόνιων παραπόνων. Δεν δίνω σε κάποιον "μερικές σταγόνες" και το πρόβλημα λύνεται. Ούτε χρησιμοποιώ θεραπείες ως "συμπλήρωμα" στο ....????. Πρόκειται για μια αυτόνομη θεραπεία. Η εργασία με τα φάρμακα με τον τρόπο που κάνω εγώ (και πολλοί θεραπευτές μαζί μου) προκαλεί την αλλαγή των νευρωνικών δικτύων.

Μια απλή εξήγηση: "Ο θείος Σκρουτζ Ντακ κάνει κύκλους στην αποθήκη χρημάτων του. Ένας γύρος δεν φαίνεται. Ωστόσο, αν ο Νταγκόμπερτ Ντακ αρχίσει να περπατάει πολλούς και άρα πιο συχνούς γύρους (επειδή ανησυχεί πάλι για κάτι), βλέπει κανείς να σχηματίζεται ένα ίχνος στα χαμηλά του χρήματα. Αν κάποιος δεν αισθάνεται καλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, π.χ. λόγω ενδογενούς κατάθλιψης ή έχει πάρα πολλά στο κεφάλι του/της, ένα τέτοιο "μονοπάτι" αρχίζει να σχηματίζεται στα νευρωνικά δίκτυα, τα οποία ενισχύονται και βαθαίνουν ξανά και ξανά- οι συνδέσεις που σχηματίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως ακριβώς τα ίχνη του θείου Σκρουτζ Ντακ στην αποθήκη του, είναι πολύ βαθιά και σταθερά συνδεδεμένες μεταξύ τους. Στην αποθήκη χρημάτων του Dagobert Duck, ο σχηματισμός του κύκλου του έχει γίνει τόσο συγκεκριμένος που δεν μπορεί να ισοπεδωθεί απλά και γρήγορα. Αυτό απαιτεί και πάλι πολύ χρόνο για να γεμίσει/αλλάξει αυτό το διαμορφωμένο μονοπάτι στην αποθήκη του."

Έτσι, τα μοτίβα και τα σχήματα (χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το περίφημο τρέξιμο του Νταγκόμπερτ Ντακ στην αποθήκη του) που είναι παρόντα για μεγάλο χρονικό διάστημα έχουν πολύ ισχυρές συνδέσεις μεταξύ τους σε νευρωνικό επίπεδο, νευρώνες που πυροδοτούνται μαζί, συνεργάζονται.
Κάτι που υπάρχει εδώ και πολύ καιρό δεν εξαφανίζεται με λίγες σταγόνες, no.... αρχίζετε να εργάζεστε με τα ανθοϊάματα "βήμα προς βήμα" (μετά από ένα εκτεταμένο ιστορικό). Και αυτή είναι μια διαδικασία που μπορεί να πάρει πολύ χρόνο, η οποία έχει να κάνει και πάλι με την ευελιξία του νευρωνικού δικτύου και την επιβάρυνση που κουβαλούν οι άνθρωποι.
Θα επανέλθω σε αυτό αργότερα.

Αλλά τι σχέση έχει αυτό με το μέρος IV;

Ήμουν στο αυτοκίνητο και άκουσα μια συνέντευξη του Pierre Capel, ομότιμου καθηγητή πειραματικής ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης. Αυτό μου άρεσε τόσο πολύ που παρήγγειλα αμέσως το βιβλίο του. Το πήρα την επόμενη μέρα και δεν σταμάτησα μέχρι να το κυκλοφορήσω. Το βιβλίο είναι γεμάτο σημειώσεις γιατί βρήκα τόση αναγνώριση σε αυτά που γράφει και σε αυτά που "ξέρω" εγώ και στον τρόπο που εργάζομαι. Ένα παράδειγμα: Pierre Capel γράφει για την αντίδραση στο στρες στο κεφάλαιο 6. Η δήλωση "λίγο στρες δεν βλάπτει" είναι απολύτως σωστή, εφόσον πρόκειται για οξύ στρες (τότε μπορείτε να πάρετε και ένα υδατικό διάλυμα με το κατάλληλο φάρμακο), αλλά το χρόνιο στρες είναι πραγματικός δολοφόνος. Αυτό που περιγράφει στη συνέχεια σε αυτό το κεφάλαιο και ποια συμπτώματα προέρχονται από αυτό, το λέω ακριβώς το ίδιο στην εκπαίδευσή μας. Είναι τόσο παρόμοια. Τότε καταλαβαίνετε ότι ήμουν εντελώς σε διάθεση για ζήτω. Περιγράφει επίσης π.χ. στο κεφάλαιο 20 "Τα συναισθήματα δεν υπάρχουν, προκύπτουν": ότι η ιατρική εστιάζει την προσοχή της κυρίως στην αναγωγιστική σκέψη. Και ότι στο πεδίο των αλληλεπιδράσεων μεταξύ συστημάτων προκύπτουν διαδικασίες και δυνάμεις, οι οποίες δεν αναγνωρίζονται ή αναγνωρίζονται ελάχιστα στην κλασική ιατρική.
Δεν θέλω να προσθέσω τίποτα περαιτέρω ή να ερμηνεύσω το βιβλίο με τον δικό μου τρόπο. Θέλω απλώς να σας επισημάνω ότι οι γνώσεις που περιγράφει ο Pierre Capel σε αυτό το βιβλίο ζέσταναν την καρδιά μου και βρήκα τόση αναγνώριση.
Επίσης, επικοινώνησα αμέσως. Θα υπάρξει περαιτέρω επαφή. Γνωρίζω ότι θα έρθει σε ένα μάθημα εμβάθυνσης στα τέλη του 2018 ή στις αρχές του 2019 (δεν υπάρχει νέο μάθημα πριν από αυτό) για να εξηγήσει περισσότερα.
Βάλαμε αμέσως το βιβλίο του προς πώληση και μας επιτρέπεται επίσης να χαρίσουμε 5 αντίτυπα.

Δεν είναι μια πολύ εύκολη ανάγνωση....αλλά τι ανάγνωση!

Madeleine Meuwessen

Το συναισθηματικό DNA
Τα συναισθήματα δεν υπάρχουν, προκύπτουν
Όταν μιλάμε για τα συναισθήματά μας, συνήθως μπορούμε να τα περιγράψουμε με ακρίβεια. Αλλά πώς προκύπτουν, από πού προέρχονται και, το σημαντικότερο, τι μας κάνουν όλα αυτά, συχνά δεν ξέρουμε. Στριφογυρίζουν στο σώμα μας σαν ομίχλη. Ωστόσο, γίνεται όλο και πιο σαφές ότι τα συναισθήματα συνδέονται με τη σκληρή βιοχημεία. Δεν επηρεάζουν μόνο την εμφάνιση και την πορεία των ασθενειών, αλλά καθορίζουν επίσης την υγεία, ακόμη και τη διάρκεια της ζωής μας.

Βασισμένος σε εκτεταμένες μελέτες, ο Pierre Capel εξηγεί με εκπληκτική σαφήνεια πώς τα συναισθήματα καθοδηγούν την υγεία μας και πώς μπορούμε να τα επηρεάσουμε, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα της ζωής μας. Στην κουλτούρα μας, πιστεύουμε ότι είμαστε ως επί το πλείστον λογικά όντα, αλλά είναι αυτό πραγματικά αλήθεια; Τα θετικά και τα αρνητικά συναισθήματα έχουν απίστευτα ισχυρή επίδραση στην εμφάνιση και την πορεία κάθε είδους ασθενειών, όπως η υπογονιμότητα, η αρτηριοσκλήρωση, η κατάθλιψη, οι όγκοι, ο διαβήτης κ.ά., αλλά και σε συμπτώματα όπως ο πόνος και το άγχος. Ο αθλητισμός, η γιόγκα και ο διαλογισμός μπορούν να επιφέρουν τεράστιες θετικές αλλαγές από αυτή την άποψη. Το συναισθηματικό DNA συνδυάζει τον μαγικό κόσμο των συναισθημάτων με τη μοριακή βιολογία- έναν κόσμο που αποδεικνύεται εκπληκτικά σαφής και απογυμνωμένος από τις υπάρχουσες προκαταλήψεις σε αυτό το συναρπαστικό βιβλίο.

Ο Pierre Capel είναι ομότιμος καθηγητής πειραματικής ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης. Εκτός από την πολυετή βασική και μοριακή βιολογική έρευνα στον τομέα της ανοσολογίας, έχει επίσης εργαστεί στην ανάπτυξη νέων θεραπειών και γνώσεων στον τομέα της μεταμόσχευσης μυελού των οστών και των νεφρών και στην ανάπτυξη ανοσοθεραπειών με βάση αντισώματα. Τα τελευταία χρόνια έχει μελετήσει το βιοχημικό υπόβαθρο του αθλητισμού, της γιόγκα και του διαλογισμού. Πραγματοποιεί τακτικά διαλέξεις και προσκεκλημένες διαλέξεις για το θέμα αυτό στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.

ROOS

Οι ροδοί δεν αντέχουν την κριτική και τους αρέσει πολύ να τα βάζουν με τους άλλους. Συχνά αναζητούν τα αρνητικά και γι' αυτό πάντα βρίσκουν κάπου μια τρίχα στη σούπα.
Δεν έχουν καμία συμπάθεια για τα μικρά λάθη των άλλων και η ανοχή είναι ξένη γι' αυτούς.
Συχνά το εκφράζουν αυτό μέσω του κοφτερού χιούμορ και της κυνικής κριτικής. Μπορούν να γίνουν οργισμένοι και ακόμη και καραγκιόζηδες. Τους αρέσει να χτυπούν κάτω από τη ζώνη! Ή αν κάποιος τους πει κάτι, απαντούν: "Ναι, αλλά κι εσύ το έχεις αυτό, έτσι δεν είναι;".
Αυτή η συμπεριφορά, όπως είναι λογικό, δεν τους κάνει καλό μακροπρόθεσμα και κάθε φορά οι άλλοι θα απομακρύνονται περισσότερο από αυτούς.

Υπάρχουν επίσης άνθρωποι του Roos, οι οποίοι δεν το εκφράζουν αυτό, αλλά "μέσα τους" επικρίνουν τα πάντα και όλους, οι οποίοι είναι "ηλίθιοι" στα μάτια τους.
Χαρακτηριστική είναι επίσης κυρίως η αγανακτισμένη μομφή: "Πώς μπορείς!" με τις γωνίες του στόματος τραβηγμένες προς τα κάτω.

Στην πραγματικότητα, υπερασπίζονται με αυταρχικότητα τον εαυτό τους έναντι μικρών λαθών των άλλων για να καλύψουν την προσοχή της δικής τους αποτυχίας, επειδή δεν θέλουν να παραδεχτούν τη δική τους ατέλεια.
Είναι οι δικές τους μικρές ατέλειες που πλήττουν τη ματαιοδοξία και την υπερηφάνειά τους και μπερδεύουν τη βαθιά ριζωμένη αίσθηση ανωτερότητάς τους.

Ένα ολλανδικό ρητό γνωστό σε όλους μας:
Να βλέπεις το στίγμα στο μάτι του άλλου, αλλά όχι τη δέσμη στο δικό σου μάτι

Αυτό ακριβώς χαρακτηρίζει τους ανθρώπους των Rose. Τα τριαντάφυλλα έχουν αγκάθια για κάποιο λόγο.

Με την πάροδο των ετών, έχω παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι του Roos ανήκουν σε μια μειονοτική ομάδα μπορεί να ανήκουν (όχι απαραίτητα πάντα) και χρειάστηκε να καταπιούν πολλές ταπεινώσεις ή μίσος για το λόγο αυτό. Αυτό έχει κάνει τη δική μου γνώμη σχετικά με αυτούς τους ανθρώπους πολύ πιο ήπια.

Συχνά, οι άνθρωποι αυτοί δεν ενοχλούνται σχεδόν καθόλου από αυτό και δεν γνωρίζουν ή δεν αντιλαμβάνονται αυτή τη στάση. "Οι άλλοι είναι συχνά υπερευαίσθητοι" είναι το πιστεύω τους. Ωστόσο, η δυσανεξία τους μπορεί να εκδηλωθεί στο ίδιο τους το σώμα, έτσι ώστε να αρχίσουν να αντιδρούν εξαιρετικά βίαια σε "ασήμαντες" μικρολεπτομέρειες, οι οποίες με τη σειρά τους μπορεί να εκδηλωθούν ως διάφορες αλλεργίες.

Την ίδια συμπεριφορά βλέπετε και στα παιδιά.
Τους αρέσει να κοροϊδεύουν και να εκφοβίζουν τους άλλους. Μπορεί ακόμη και να τους δίνει ευχαρίστηση να γελούν με τους άλλους και μπορεί να χαίρονται κρυφά όταν οι άλλοι πληγώνονται. Αν τα άλλα παιδιά κάνουν κάποιο λάθος, χαίρονται ακόμα και γι' αυτό. Μπορεί επίσης να διστάζουν να πάνε στο σχολείο επειδή ο δάσκαλος ή τα άλλα παιδιά είναι τόσο "χαζά".
Ακόμη και όταν γεννιέται ένα αδελφάκι, για παράδειγμα, μπορεί να το τσιμπήσουν κρυφά με το πρόσχημα ενός εγκεφαλικού επεισοδίου (το οποίο μπορεί να είναι πολύ σκληρό).

Φαίνεται ότι αυτά τα παιδιά "μυρίζονται" όταν άλλα παιδιά δυσκολεύονται να πουν "όχι". Και ακριβώς αυτά τα παιδιά (βλ. blog Yarrow 20-02-2016 και 27-02-2016) εκφοβίζονται από τα παιδιά του Ρούσου.
Τα ροζ παιδιά συχνά αισθάνονται δυστυχισμένα επειδή οι φίλοι δεν θέλουν πλέον να παίζουν μαζί τους. Ταυτόχρονα, αισθάνονται γρήγορα υποτιμημένα από μεγαλύτερα ή άλλα κυρίαρχα παιδιά.
Το θράσος τους δεν έχει όρια και δεν σταματάει ούτε για έναν ενήλικα. Όταν η μητέρα τους είναι θυμωμένη μαζί τους, γελούν ακόμη και μαζί της ή τη μιμούνται. Και μοιάζει σαν να μην έχετε απολύτως κανέναν έλεγχο πάνω τους και "παίρνουν το αίμα κάτω από τα νύχια τους".
Και όσο περισσότερο εκνευρίζεται ένας ενήλικας από τη συμπεριφορά τους, τόσο πιο τολμηρά αντιδρούν τα παιδιά αυτά.

Το φάρμακο για τα άνθη του Τριαντάφυλλου, μαζί με το φάρμακο για τα άνθη του Μπους Πεταλούδας (βλ. blog 28 Ιανουαρίου 2017) είναι τόσο καλό για αυτά τα παιδιά!

Το τριαντάφυλλο είναι το σημάδι της αρμονίας, της αγάπης. Λόγω των αγκαθιών του, πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του στη ζωή, αλλά δίνει επίσης πολλή αγάπη, αντιπροσωπεύει την αληθινή φιλία. Κρατάει μέσα της το μεγάλο μυστικό, το μυστικό της ανθρώπινης ευτυχίας. Όταν δεν χρειάζεται πλέον να "τσιμπάει", είναι σε θέση να ανοιχτεί πλήρως στη φιλία και την αγάπη. Γίνεται πιο ανεκτικός. Αποκτάς περισσότερο χιούμορ, οπότε το αιχμηρό χιούμορ εξαφανίζεται. Η θεραπεία λειτουργεί στους μυς του γέλιου σας. Είστε σε θέση να επιτρέψετε ανοιχτά νέες εντυπώσεις από το εξωτερικό. Βλέπετε τα πράγματα όπως είναι, αμερόληπτα.

Ορισμένες από τις εμπειρίες των μαθητών στις εξετάσεις:
Κάνει μεγάλο, βαρύ αλλά ευχάριστο, ήρεμο στη δράση,
Δίνει ισχυρή ενέργεια στην περιοχή της καρδιάς,
Τα πράγματα παίρνουν το δικό τους χρώμα. Σαν να μπορείς να τα δεις όπως είναι,
Περισσότερη διάσταση μπαίνει στην εικόνα,
Γείωση πολύ ισχυρή, όριο για πάρα πολλές νέες εντυπώσεις από το εξωτερικό,
Ξύπνιοι, φωτεινά χρώματα, ανάπτυξη, εγρήγορση,
Θέλω να προχωρήσω, να συνεχίσω, χωρίς φρένα,
Λαμπερή θεραπευτική θερμότητα,
Ευθεία πλάτη, συναισθήματα, ξύπνιος, φωτεινός,
Στο αριστερό μάτι και γύρω από αυτό ισχυρό τράβηγμα

Madeleine Meuwessen

*Οι θεραπείες με άνθη δεν υποκαθιστούν τη φαρμακευτική αγωγή. Σημειώστε ότι σε περίπτωση αμφιβολίας θα πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε έναν γιατρό.

Οι άνθρωποι του Wild Apple είναι ευσυνείδητοι, τακτικοί άνθρωποι που έχουν πολύ ακριβείς ιδέες για την άψογη κατάσταση του σπιτιού, της εργασίας ή του σώματός τους.
Και μπορείτε ήδη να το νιώσετε, η βουλιμία και η ανορεξία ανήκουν επίσης εδώ. Όπως και οι ψυχαναγκασμοί καθαρισμού και ο φόβος για τις ατέλειες.
Στην πράξη, συναντώ πολλούς ενήλικες και παιδιά που "πρέπει να μετράνε", ΠΡΕΠΕΙ να περπατούν στην άκρη του πεζοδρομίου, ΠΡΕΠΕΙ να αγγίζουν πράγματα πολύ συχνά, και έτσι υπάρχουν πολλοί καταναγκασμοί.

Συχνά κολλάνε σε δύσκολες λεπτομέρειες. Είναι για ανθρώπους τακτοποιημένους, τακτοποιημένους, που θέλουν να κάνουν τα πάντα στη ζωή τους με μεγάλη ακρίβεια. Εξαιτίας όλων αυτών των υπέροχων, αλλά καλβινιστικών, χαρακτηριστικών, γίνονται σκλάβοι όλων των πραγμάτων, τα οποία πρέπει να κάνουν με μεγάλη ακρίβεια. Μπορεί επίσης να αισθάνονται μέσα τους ότι δεν είναι καθαροί/καθαροί. Μπορεί επίσης να αναπτύξουν μια αποστροφή προς τη "διανοητική" μόλυνση, όπως οι δυσάρεστες σκέψεις και οι "κακές τάσεις", όπως η ιδέα ότι η σεξουαλική επαφή είναι ηθικά λάθος και βρώμικη. Δυσκολεύεστε να πάτε σε μια ξένη τουαλέτα και να ανοίξετε τις πόρτες της τουαλέτας με τους αγκώνες σας. Φοβάστε τα βακτήρια. Έχετε μια απέχθεια για τα σπυράκια. Τα βρίσκετε αηδιαστικά, όπως και τα ιδρωμένα πόδια, τα κατοικίδια ή το αίμα.

Με τα παιδιά της Wild Apple, βλέπετε ότι το δωμάτιό τους είναι πάντα καθαρό και τακτοποιημένο, ότι τα τουβλάκια Lego ή τα τουβλάκια τους είναι ταξινομημένα κατά χρώμα και μέγεθος.

Αυτά τα παιδιά θέλουν πάντα να φαίνονται τακτοποιημένα και καθαρά, και ο παραμικρός λεκές σε ένα μπλουζάκι ή ένα πουκάμισο που έχουν φορέσει, τα κάνει να φορέσουν καθαρά ρούχα.
Πλένονται εντυπωσιακά συχνά, επειδή βρίσκουν τη δική τους εφίδρωση ή/και τις δικές τους δερματικές ανωμαλίες εξίσου άσχημες με την εφίδρωση, τη βρωμιά ή τα εξανθήματα των άλλων.
Επίσης, δεν θα πάρουν ποτέ τίποτα από τα μαχαιροπήρουνα κάποιου άλλου ή ένα κομμάτι ψωμί του αδελφού τους.
Είναι μαθητές-πρότυπα στο σχολείο και διακρίνονται ακόμη και σε μαθήματα που δεν τους ενδιαφέρουν. Ούτε είναι ικανοποιημένοι με ένα 8, πόσο μάλλον με ένα 7......no, ιδανικά θέλουν ένα 10 ή αν είναι δυνατόν ένα 11.

Αν έχετε συχνά τις σκέψεις ότι φοβάστε τη μόλυνση, τις μολύνσεις. Ότι κάνετε τα πάντα με μεγάλη ακρίβεια. Ότι θέλετε να ξεχωρίζετε μόνο θετικά. Ότι κάνετε τη δουλειά σας εξαιρετικά σχολαστικά. Ότι όλα πρέπει να είναι σε τάξη, γιατί διαφορετικά συνήθως σας προκαλεί άγχος στον εαυτό σας. Και αν δεν τα καταφέρεις, νιώθεις ότι δεν τα κατάφερες στη συνέχεια. Ότι αφήνετε τις μικροπράξεις να σας κυριαρχούν και γι' αυτό συχνά κολλάτε στις λεπτομέρειες.
Εάν είστε υπερευαίσθητοι σε διαταραχή. Και ότι σας ενοχλεί τον εαυτό σας, ακόμη και τους άλλους.
Αν έχετε μια απέχθεια για τα φίδια και τις αράχνες (δηλαδή όχι φόβο), αλλά ότι τα βρίσκετε βρώμικα.
Ότι θα προτιμούσατε να κάνετε ντους δύο φορές την ημέρα.
Ότι σας πιάνει ναυτία από τις ξένες τουαλέτες και προτιμάτε να το κρατήσετε μέσα σας μέχρι να πάτε σπίτι, αν είναι δυνατόν.
Ότι όταν έχετε σεξουαλική επαφή, αισθάνεστε πραγματικά ότι κάνετε κάτι βρώμικο.
Αν ναι, η Wild Apple μπορεί να σας βοηθήσει να σπάσετε αυτή την ακαμψία.

Έχω λοιπόν μερικά ακόμη παραδείγματα, τα οποία οι άνθρωποι της Wild Apple μπορεί να έχουν ως σκέψεις: Αν έχω φάει κάτι λάθος ή πάρα πολύ, βάζω ένα δάχτυλο στο λαιμό μου για να το ξεράσω ξανά, αλλιώς νιώθω βρώμικος. Με τους αλκοολικούς και τους τοξικομανείς δεν θέλω να έχω καμία σχέση.

Ποτέ στη ζωή μου δεν ξέχασα την ταινία που είδα πριν από 40 (!) χρόνια στο κολέγιο HBO. Η ταινία αφορούσε ανθρώπους με ψυχαναγκασμούς. Και μια πτυχή της ταινίας αφορούσε μια γυναίκα που καθάριζε τον εαυτό της κολπικά με Vim (έτσι το έλεγαν τότε) χρησιμοποιώντας μια οδοντόβουρτσα. Μπορείτε να φανταστείτε τα προβλήματα που προκαλούσε αυτό. Δεν καταλάβαινα τίποτα από όλα αυτά εκείνη την εποχή.
Υπήρχε επίσης μια γυναίκα, η οποία καθάριζε το διάδρομο όλη την ημέρα, ενώ όλο το υπόλοιπο σπίτι ήταν ένα χάος. Και όταν ο σύζυγός της επέστρεφε το βράδυ από τη δουλειά, έπρεπε να γδυθεί στο χαλάκι και του έδινε εκείνη καθαρά ρούχα.

Τι προκαλεί λοιπόν αυτή την ακραία ψυχική κατάσταση; Από φόβο μήπως γίνουν άπιστοι στα ιδανικά τους, θα αποφύγουν οτιδήποτε τους παρασύρει σε, γι' αυτούς, ανήθικες πράξεις. Το αίσθημα της ακαθαρσίας αποκτά ανεξάρτητο χαρακτήρα και προβάλλεται σε κάθε πιθανό τομέα της ζωής. Η "εσωτερική" ρύπανση μεταφέρεται στο περιβάλλον, στο οποίο κάθε μορφή ακαθαρσίας αντιμετωπίζεται με σφοδρότητα. Στην πραγματικότητα, ό,τι καταπολεμάμε στο περιβάλλον μας είναι ακριβώς αυτό που μας εμποδίζει στον εαυτό μας, σύμφωνα με τον αναπόφευκτο νόμο ότι το εσωτερικό δεν είναι ανεξάρτητο από το εξωτερικό. Κατά συνέπεια, η ιδεολογία που κυριαρχεί στην Καθαρή κατάσταση (βλ. το ιστολόγιο της 29ης Οκτωβρίου 2016) αμφισβητεί τον εαυτό της στην κατάσταση του Άγριου Μήλου. Η ανάπτυξη της "ξενιτιάς της ζωής" στην Καθαρή κατάσταση έχει οδηγήσει τον εαυτό της στην "εχθρότητα" προς τη ζωή στην κατάσταση του Άγριου Μήλου, η οποία αποτελεί αδιέξοδο. Πολεμάτε συνεχώς ενάντια στο περιβάλλον που αντιλαμβάνεστε ως "εχθρικό" και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα ταυτόχρονα. Αυτή η αμυντική στάση μπορεί να εκδηλωθεί σωματικά ως "αλλεργία".
Λοιπόν:
Στο Pure --- αυστηρές "εχθρικές προς τη ζωή" αρχές --- δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτές --- αισθάνεται ακάθαρτος σε κάθε παραβίαση. Το συναίσθημα ανεξαρτητοποιείται και προβάλλεται σε όλα τα δυνατά επίπεδα
Καθαρό: "ξένο προς τη ζωή". Άγριο μήλο: "εχθρικό προς τη ζωή", αποστειρωμένο, πολεμά συνεχώς το περιβάλλον που του φαίνεται εχθρικό - ενδεχομένως σε όλα τα επίπεδα ταυτόχρονα. Αυτή η θεραπεία μας βοηθά να καθαρίσουμε από αυτά που για εμάς είναι θέματα που αφορούν το κεφάλι και τις πλευρές.

Θέλω το κομμάτι για το Pure and Wild Apple να δείξει πώς τα συναισθήματά σας μεταβαίνουν από μια αρνητική κατάσταση του νου σε μια άλλη.
Και μόλις περιγράψω όλες τις θεραπείες για τα άνθη, θα αρχίσω να περιγράφω τις σχέσεις μεταξύ ορισμένων θεραπειών, όπως παραπάνω, έτσι ώστε να γίνει σαφές σε όλους πού και γιατί αυτά τα αρνητικά συναισθήματα τελικά προέκυψαν ούτως ή άλλως.

Και πώς αναγνώρισα τον εαυτό μου σε αυτό.
Νόμιζα ότι ήταν απολύτως φυσιολογικό να χτενίζω τα κρόσσια από τα χαλιά μου αρκετές φορές την ημέρα. Επίσης, η μητέρα μου πάντα μου έλεγε με περηφάνια ότι θα μπορούσες να βάλεις έναν χάρακα κατά μήκος των πουλόβερ μου, τόσο ακριβείς ήταν στην ντουλάπα μου. Νόμιζα ότι και αυτό ήταν απολύτως φυσιολογικό. Αλλά ως παιδί υπέφερα επίσης άσχημα από το "άγγιγμα", όπως το αποκαλώ. Συχνά έπρεπε να "αγγίζω" πράγματα και αν δεν το έκανα, γινόμουν πολύ ανήσυχη και εμφανίζονταν στο κεφάλι μου κάθε είδους άσχημα οράματα. Όλα έπρεπε να είναι τέλεια. Και αυτό ίσχυε φυσικά και στο σχολείο, στα μαθήματα μπαλέτου.
Μπορώ επίσης να φανταστώ ότι δεν πρέπει να ήταν καθόλου ωραίο για τους γύρω μου (είμαι σίγουρος!), επειδή φυσικά περίμενα ότι και οι άλλοι γύρω μου θα ήταν έτσι. Αυτό ήταν το τυφλό μου σημείο.
Και εξακολουθεί να μου αρέσει όταν το σπίτι μου, το ιατρείο μου, ο κήπος μου, ό,τι θέλετε, είναι σε τάξη, αλλά δεν το αφήνω πλέον να επηρεάζει τη ζωή μου. Και αυτό που είναι η θετική πλευρά όλων αυτών για μένα είναι ότι είναι τόσο ήρεμο το κεφάλι μου όταν όλα είναι τακτοποιημένα. Δεν θα γίνω ποτέ ακατάστατη και η "τακτοποίησή" μου έχει φέρει πολλά θετικά πράγματα στη ζωή μου. Πόσο ωραίο είναι λοιπόν όταν όλα αυτά εξισορροπούνται ............. χάρη στις θεραπείες.

Το Wild Apple απελευθερώνει τους καταναγκασμούς που τόσο συχνά κυριαρχούν στη ζωή σας.
Και σας επιτρέπει να βλέπετε τη ζωή σας με τη σωστή προοπτική και δεν θα εκπλήσσεστε πλέον από μικροπράγματα.

Madeleine Meuwessen

*Οι θεραπείες με άνθη δεν υποκαθιστούν τη φαρμακευτική αγωγή. Σημειώστε ότι σε περίπτωση αμφιβολίας θα πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε έναν γιατρό.

Μπορώ να φανταστώ ότι σας ακούω να λέτε: τι σχέση έχει η Ωραία Κοιμωμένη με τις θεραπείες για τα άνθη;
Λοιπόν... βασικά τίποτα και βασικά τα πάντα.
Αυτό το ιστολόγιο δεν αφορά άμεσα τις θεραπείες (δημοσίευσα το τελευταίο της σεζόν), αλλά μου αρέσει να κλείνω με κάτι χαρούμενο. Είχα επίσης ένα τόσο ωραίο μήνυμα. Θα περιγράψω εν συντομία το κίνητρο πίσω από αυτό.

Η αρχή μου:
Στην αποβάθρα του Κεντρικού Σταθμού, μια γυναίκα στεκόταν επί μήνες από τον Μάιο του 1945, περιμένοντας και ελπίζοντας να δει αν θα επέστρεφε ένα ακόμη μέλος της οικογένειάς της με ένα από τα τρένα από τα στρατόπεδα. Ήταν βαριά έγκυος. Κανείς δεν επέστρεψε.
Αυτή η γυναίκα ήταν η μητέρα μου...... και ήταν έγκυος σε μένα.

Από την ηλικία των τριών ετών άρχισα να πηγαίνω στο μπαλέτο. Έξι χρονών, έκανα ήδη παραστάσεις με μύτες (αδιανόητο τώρα). Όταν ήμουν δεκαεπτά ετών και είχα σχεδόν ολοκληρώσει την εκπαίδευσή μου, δεν μπορούσα πλέον να περπατήσω λόγω έντονων πόνων στη μέση. Είχα διδαχθεί από τη Sonia Gaskell, τη Mascha ter Weeme και κυρίως τη Florrie Rodrigo. Επισκέφθηκα τόσους πολλούς γιατρούς, κανείς δεν μπόρεσε να βρει τίποτα (ναι, είχαν όλων των ειδών τις υποψίες) και το μόνο που μου είπαν ήταν ότι δεν έπρεπε να ξαναχορέψω ποτέ. Και χάθηκε το μεγάλο μου όνειρο!
Δεν ήθελα να μάθω τίποτα περισσότερο για το μπαλέτο. Και όταν ακόμη και ο Νουρέγιεφ ήρθε στις Κάτω Χώρες, στην αρχή δεν ήθελα να πάω να τον δω. Δεν μπορούσα να το αντέξω αυτό. Με τη συμβουλή κάποιων ανθρώπων, πήγα ούτως ή άλλως και πέρασα όλη την παράσταση κλαίγοντας.

Η ζωή συνεχίστηκε. Όταν ήμουν σαράντα τριών ετών, άκουσα ότι ο Barry Stevens επρόκειτο να ανοίξει μια σχολή μπαλέτου όπου θα μπορούσες να κάνεις μεμονωμένα, επαγγελματικά μαθήματα. Τελικά βρήκα το θάρρος να κάνω αίτηση και να ρωτήσω αν θα μπορούσα κι εγώ να κάνω μαθήματα. Και μπορούσα. Χρειάστηκαν δύο χρόνια για να μπορέσω να κοιταχτώ στον καθρέφτη, κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, στα μάτια μου. Τι συναισθήματα!
Και από τότε μέχρι σήμερα (προπονούμαι 4 φορές την εβδομάδα επαγγελματικά), είχα τους πιο καταπληκτικούς δασκάλους/καθηγητές.
Μου αρέσει να τους αναφέρω. Ξεκίνησε με τους Ineke Huissen, Karel Vandeweghe, Jane Lord, Martin Meng, Rinus Sprong και Thom Stuart του ολλανδικού τμήματος Don't Dance, Iqbal Khawaja και Nicolas Rapaic. Όλοι αυτοί με έχουν πάει βήμα-βήμα πιο πέρα με τα κλασικά μου μαθήματα, για τα οποία είμαι τόσο ευγνώμων. Οι σχολές στις οποίες κάνω αυτά τα μαθήματα είναι το Amsterdam Dance Centre, το Chassé Dance Studios και το ίδρυμα Henny Juriëns. Και δεν είχα ποτέ ξανά προβλήματα με την πλάτη μου.

Το μεγάλο μου όνειρο να γίνω μπαλαρίνα είχε αποτύχει, αλλά ήμουν ήδη τόσο χαρούμενη που μπορούσα να χορέψω ξανά. Και τότε ήρθε εκείνη η υπέροχη στιγμή που η Jane Lord μου είπε να κάνω αίτηση στο Εθνικό Μπαλέτο επειδή πίστευε ότι θα μπορούσα να κάνω ρόλους κομπάρσου. Πήρα τα τολμηρά παπούτσια (όχι παπούτσια μπαλέτου) και έκανα αίτηση. Και μου επετράπη, στην ηλικία μου, να ενταχθώ στο Εθνικό Μπαλέτο.
Και χθες έλαβα το μήνυμα ότι θα μπορούσα να συμμετάσχω ξανά στην Ωραία Κοιμωμένη για ολόκληρο τον Δεκέμβριο.

Το όνειρό μου "μετατράπηκε" στο παραμύθι μου, το οποίο έγινε πραγματικότητα. Να βρίσκομαι ξανά στο όμορφο Μουσικό Θέατρο όλο τον Δεκέμβριο του 2017 με όλους αυτούς τους υπέροχους χορευτές.

Το μόνο που μπορώ να πω είναι: Ζήστε τη ζωή σε όλες τις πτυχές της, όποια κι αν είναι αυτή, όμορφα πράγματα, λυπηρά πράγματα , οδυνηρά πράγματα, συναρπαστικά πράγματα. Αν μπορείτε πραγματικά "να τη ζήσετε, θα αναπτυχθείτε και θα είστε ευτυχισμένοι". Και πόσο ευγνώμων είμαι για όλη την ομορφιά που έρχεται στο δρόμο μου.
Οι θεραπείες με άνθη έχουν παίξει μεγάλο ρόλο σε αυτό και μου έχουν δώσει πολλή δύναμη σε όλη μου τη ζωή.

Αυτό εύχομαι για όλους σας.

Και αν θέλετε να δείτε αυτή την υπέροχη παράσταση, παραγγείλτε εισιτήρια σύντομα πριν εξαντληθούν.

Madeleine Meuwessen

Ένα απόσπασμα από έναν πελάτη: Ο Peer δεν ενοχλεί πια!

Την άνοιξη, μετατρέπω το δέντρο στο όμορφο ανθισμένο αχλάδι και το χειμώνα απολαμβάνω αυτά τα νόστιμα αχλάδια που μαγειρεύονται!

Το αχλάδι είναι το ανθοθεραπευτικό για όσους, μετά από πολλές αποτυχίες, έχουν χάσει το κουράγιο τους σε μια φαινομενικά απελπιστική κατάσταση. Το αχλάδι βοηθά επίσης σε μακροχρόνιες ασθένειες, όπου δεν υπάρχει ελπίδα ανάρρωσης και ο ασθενής δεν πιστεύει πλέον στη σωτηρία.

Αν έχετε αντιμετωπίσει δυσκολίες πολλές φορές στη ζωή σας και στο επόμενο εμπόδιο σκέφτεστε ήδη: αυτό μάλλον θα πάει πάλι στραβά, ο Peer σας βοηθάει να κάνετε τη δουλειά σας. Αν πάσχετε από κατάθλιψη ή αν έχετε αποτύχει πολλές φορές στις εξετάσεις σας, αν έχετε καταλήξει σε ένα σκοτεινό βάλτο ή αν όλα σας φαίνονται απελπιστικά.

Αυτοί οι άνθρωποι υποφέρουν πραγματικά από βαθιά απελπισία, όλα τους φαίνονται ζοφερά και κενά. Έχουν ήδη δοκιμάσει πολλά και έχουν βιώσει τόσες πολλές απογοητεύσεις στην πορεία που δεν θέλουν πλέον να συνεχίσουν. Οποιαδήποτε περαιτέρω προσπάθεια τους φαίνεται μάταιη, δεν υπάρχει άλλωστε κανείς άλλος να τους βοηθήσει. Δεν διαμαρτύρονται πια ούτε καν για τα βάσανά τους, γιατί ακόμα και αυτό τους φαίνεται άχρηστο. Συχνά πείθονται από τα μέλη της οικογένειας να κάνουν άλλη μια προσπάθεια, αλλά μόνο και μόνο για να τους ευχαριστήσουν. Ενδόμυχα, είναι ήδη εκ των προτέρων πεπεισμένοι ότι το εγχείρημα θα αποβεί άκαρπο.
Συχνά, έχουν συνήθως ωχρή επιδερμίδα και μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια.

Θυμάστε στο προηγούμενο ιστολόγιο που αφιέρωσα στη θεραπεία με τα άνθη του Μπαλί; Μερικές φορές είναι δύσκολο να εντοπίσετε επακριβώς αν υποφέρετε από την αρνητική διάθεση του Μπαλί ή του Peer. Ένα είδος γέφυρας γάιδαρος είναι ότι οι άνθρωποι του Μπαλί "αισθάνονται" ότι η κατάστασή τους είναι απελπιστική και με το Πιρ που το μυαλό λέει ότι τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να τους βοηθήσει πια.

Ένα καλό παράδειγμα: αφορά έναν άνδρα, 37 ετών, που ζει με τη φίλη του εδώ και αρκετά χρόνια, χωρίς παιδιά.
Ο άνδρας κατέχει υψηλόβαθμη θέση σε αμερικανική εταιρεία.
Μου δίνει μια έκθεση από δύο ψυχολόγους που τον εξέτασαν για λογαριασμό του εργοδότη του.
Εργάζεται στην εταιρεία αυτή εδώ και 13 χρόνια. Κάθε φορά ανέβαινε ένα σκαλί ψηλότερα στη σκάλα.

Δεν έχει κανένα πραγματικό σωματικό παράπονο (λέει), εκτός από το ότι υποφέρει από ζαλάδες, πονοκεφάλους, μυϊκούς πόνους, πόνους στον αυχένα και την πλάτη, προβλήματα στον ύπνο, δεν μπορεί να χαλαρώσει και είναι ευερέθιστος.
Είχε 2 φορές συμπτώματα πανικού τον τελευταίο μήνα που συνοδεύονταν από δύσπνοια, ταχυπαλμία, φόβο ότι θα χάσει τον έλεγχο και εφίδρωση.
Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν πρόκειται για πραγματικά σωματικά παράπονα, αλλά για αίσθημα δυσφορίας στο δέρμα του. Δεν θυμάται πότε ξεκίνησε αυτό το αίσθημα, πριν από περίπου πέντε χρόνια, αλλά ξέρει ότι τρύπωσε τόσο αργά.
Συχνά αισθάνεται ότι ψάχνει για κάτι που θα αλλάξει τη ζωή του, αλλά από το Θεό δεν ξέρει τι. Αισθάνεται πνευματικά κουρασμένος και ότι η απόδοσή του είναι μειωμένη. Έχει την τάση να αποφεύγει ορισμένες καταστάσεις με πολλή δουλειά, όπως το να στέκεται στην ουρά ενός καταστήματος. νιώθει ότι παρακολουθείται σε αυτές τις καταστάσεις. Δυσκολεύεται επίσης να βγει μόνος του, καθώς βιώνει αισθήματα αμηχανίας. Αναφέρει ότι τα παράπονά του σχετίζονται με την εργασία. Και τους τελευταίους δύο μήνες δεν εργάζεται καθόλου.
Σύμφωνα με την έκθεση:
Διάγνωση σύμφωνα με το DSM-IV
AsI: 300.81 Μη διαφοροποιημένη σωματομορφολογική διαταραχή (επαγγελματική εξουθένωση)
Άξονας II: ---
Άξονας III: πόνος στην πλάτη
Άξονας IV: άγχος εργασίας: υψηλό
Άξονας V: Βαθμολογία Gaf:

Πρόταση θεραπείας:
Γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία σύμφωνα με το πρωτόκολλο εξουθένωσης, με έμφαση στην εκπαίδευση χαλάρωσης, τη διαχείριση του στρες και τον εντοπισμό και την τροποποίηση δυσλειτουργικών γνώσεων στον τομέα της τελειομανίας, μεταξύ άλλων. Επιπλέον, εάν τα συμπτώματα πανικού δεν μειώνονται επαρκώς, προσοχή σε αυτό μέσω γνωστικής θεραπείας και ασκήσεων έκθεσης.
Καθοδήγηση της επανέναρξης των εργασιών.

Για μένα, το πιο σημαντικό πράγμα στην αρχή ήταν ότι παρόλο που είπε ότι είχε χάσει κάθε ελπίδα, ήρθε σε μένα κυριολεκτικά "από το χέρι" της αδελφής του. Αυτό σήμαινε ότι κάπου ήλπιζε όντως σε ένα θαύμα και ήθελε να "αναλάβει" τη θεραπεία.

Γιατί δεν ξέχασα ποτέ αυτόν τον πελάτη; Λοιπόν, από τα κοστούμια του Armani!
Μόλις μπήκαμε στη δουλειά, ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ήταν να δώσει τα κοστούμια του Armani (για τα οποία ήταν αρκετά περήφανος) στην οικιακή βοηθό του. Δεν τα χρειαζόταν πλέον. Μετά από αυτό, αυτός και η φίλη του χώρισαν με καλές σχέσεις.
Τελικά, αποχαιρέτησε την εταιρεία για την οποία εργαζόταν. Ξεκίνησε μόνος του σε έναν εντελώς διαφορετικό κλάδο... και πολύ επιτυχημένα! Παντρεύτηκε τον έρωτα της ζωής του και μαζί έχουν δύο μικρές κόρες. Και έχει γίνει, παρά τα πράγματα που πάντα έρχονται στο δρόμο σας, ένας πολύ ευτυχισμένος άνθρωπος.
Αν είχα "παραβλέψει" την ψυχική κατάσταση του Peer, θα είχε προκληθεί μπλοκάρισμα και η όλη θεραπεία θα είχε διαρκέσει πολύ περισσότερο.

Ο θεραπευτής δεν έχει ακριβώς εύκολο έργο με τους ανθρώπους του Peer. Επίσης, τι πρέπει να κάνεις με κάποιον, ο οποίος δεν πιστεύει πια στη θεραπεία ή έστω στην ανακούφιση των συμπτωμάτων του από τον ίδιο και δεν έρχεται καν σε σένα με δική του πρωτοβουλία;
Οι εσωτερικές άμυνες των Peer είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στο δρόμο προς την υγεία. Ως θεραπευτής, μπορεί να αισθάνεστε ότι η θεραπεία χρησιμεύει απλώς ως άλλοθι
εξυπηρετεί και η (αναμενόμενη) αποτυχία για την οικογένεια θα πρέπει να χρησιμεύσει ως απόδειξη της ανίατης ασθένειας. Έτσι, η αποτυχία οποιασδήποτε θεραπείας περιλαμβάνεται εκ των προτέρων στο πρόγραμμα.

Εάν, αντίθετα με τις προσδοκίες, υπάρξει βελτίωση - έστω και μέτρια - η θεραπεία διακόπτεται με το σκεπτικό ότι μια τόσο μικρή πρόοδος δεν αξίζει τον κόπο. Εξάλλου, ο ασθενής είχε ήδη παραιτηθεί από το ότι θα έπρεπε να υπομένει τα συμπτώματά του μέχρι το τέλος της ζωής του.
Και τώρα η ανθοθεραπεία Αχλάδι μπορεί να βοηθήσει στην άρση του εσωτερικού μπλοκαρίσματος, ώστε ο πελάτης να ανοιχτεί στη θεραπεία. Η εσωτερική προσκόλληση στην ασθένεια είναι τελικά η αιτία της αθεράπευτης ασθένειας. Το αχλάδι λειτουργεί σε μια τέτοια περίπτωση ως ψυχικό "εργαλείο πειθούς" και είναι απολύτως απαραίτητο να χρησιμοποιείται σε όλες τις χρόνιες εκφυλιστικές παθήσεις όπου έχει επέλθει στασιμότητα στη θεραπεία και η επιτυχία της θεραπείας λιμνάζει.

Για τους ανθρώπους που έχουν διαγνωστεί με μια ανίατη ασθένεια ή με ένα αδιέξοδο συναίσθημα στη ζωή τους, η ανθοθεραπεία Αχλάδι μπορεί να σημαίνει πάρα πολλά.
Θα ήθελα να τονίσω πολύ έντονα ότι αυτό το φάρμακο δεν μπορεί να θεραπεύσει την ασθένεια, ώστε να μην υπάρχουν απολύτως καμία ψευδής ή λανθασμένη προσδοκία. Προσωπικά βλέπω αυτό το φάρμακο ως μια χείρα βοηθείας μέσω της οποίας οι άνθρωποι ανακτούν μια λαβή και ελπίδα για να καταπολεμήσουν την ασθένεια ή την απελπισία τους.

Το ανθοθεραπευτικό Αχλάδι σας δίνει εσωτερική δύναμη και σας επιστρέφει την αυτοπεποίθησή σας. Αν ισχυριστείτε για τον εαυτό σας ότι μπορείτε να το κάνετε, μπορείτε να το κάνετε.

Το αχλάδι σας δίνει πίσω την αίσθηση της λάμψης, βαθιά μέσα σας. Το "χαρούμενο συναίσθημα", όπως το αποκαλώ πάντα. Γνωρίζοντας, ακόμη και από το λογικό σας μυαλό, ότι τα πράγματα θα είναι μια χαρά τώρα. Μπορείτε να αγκαλιάσετε ξανά τη ζωή με πλήρη αυτοπεποίθηση, επειδή "δίνει πίσω" την εσωτερική, αληθινή εμπιστοσύνη σας στη ζωή.

Να το κάνουμε αυτό στο πόσιμο νερό των Κάτω Χωρών;

Madeleine Meuwessen

*Οι θεραπείες με άνθη δεν υποκαθιστούν τη φαρμακευτική αγωγή. Σημειώστε ότι σε περίπτωση αμφιβολίας θα πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε έναν γιατρό.

Μπαλί - Canavalia Rosea

Το λουλούδι ονομάζεται Canavalia Rosea και κατά τη διάρκεια που έφτιαξα αυτό το φάρμακο, δεν βρήκα πουθενά ένα ολλανδικό όνομα για το φυτό και απλά ονόμασα αυτό το όμορφο μικρό φυτό Bali.

Οι άνθρωποι του Μπαλί δεν είναι πάντα τόσο εύκολο να εντοπιστούν.

Σε αυτή την κατάσταση του μυαλού τους, εγκατέλειψαν εσωτερικά τον αγώνα.
Αισθάνονται δυστυχισμένοι και αφήνονται τελείως ελεύθεροι χωρίς να κάνουν τίποτα για να αλλάξουν την κατάστασή τους.

Επειδή δεν μπορούν πλέον να φανταστούν ότι κάτι θα αλλάξει ποτέ στην κατάστασή τους, συμβιβάζονται χωρίς να διαμαρτύρονται- είναι απαθείς, δεν συμμετέχουν πλέον, δεν δείχνουν πλέον κανένα ενδιαφέρον για το περιβάλλον τους. Πολλά τους αφήνουν αδιάφορους, καθώς θεωρούν ότι όλα είναι ούτως ή άλλως άσκοπα.
Υποθέτουν ότι η συμφορά τους ήταν προδιαγεγραμμένη από τη μοίρα, ότι η ασθένειά τους ήταν κληρονομική ή απολύτως ανίατη, ποιος ξέρει αν προκλήθηκε από το κάρμα.
Αυτό συχνά παίζει λανθάνοντα ρόλο (δηλαδή οι καταστάσεις του νου ξεπερνιούνται, αλλά τα σωματικά συμπτώματα {κόπωση} εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και μετά από χρόνια) και μπορεί ασυνείδητα να εξακολουθεί να παίζει ρόλο σε ό,τι κάνετε.
Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε αν το άτομο έχει απογοητευτεί κάποτε στη ζωή του.

Η συγκέντρωση είναι δύσκολη!
Ακόμα και η παραμικρή πνευματική προσπάθεια, π.χ. το διάβασμα, μπορεί να προκαλέσει ζάλη, πονοκεφάλους και αδυναμίες.
Επίσης, συχνά στερούνται οποιουδήποτε ερεθίσματος και συχνά μιλούν με άηχους τόνους.
Το να σηκωθεί από το κρεβάτι είναι δύσκολο, προτιμά να κοιμάται όλη την ημέρα, δεν έχει όρεξη για φαγητό, χάνει το ενδιαφέρον του για τα πράγματα και αισθάνεται σοβαρή κατάθλιψη.
Οποιαδήποτε σωματική άσκηση είναι επίσης αδύνατη, καθώς κάθε απόπειρα προκαλεί νέα κρίση αδυναμίας.
Παρόλο που επιθυμούν διαρκώς ξεκούραση, καμία βελτίωση της κατάστασής τους δεν επέρχεται ως αποτέλεσμα του ύπνου, αντίθετα , ο ύπνος συχνά φαίνεται να τους εξαντλεί ακόμη περισσότερο.
Μια ένδειξη μπορεί να είναι ότι συχνά φαίνονται χλωμοί, η αρτηριακή πίεση μπορεί να είναι πολύ μειωμένη και συχνά δεν μπορεί να ομαλοποιηθεί με φαρμακευτική αγωγή.

Σε πολλές περιπτώσεις, δεν πηγαίνουν πια καν μόνοι τους σε γιατρό, αλλά τους φέρνει κάποιος, και επειδή δεν περιμένουν τίποτα από τη θεραπεία εκ των προτέρων, τους ακούς να ρωτούν: "Σε τι θα ήταν καλό;".

Αυτή η κατάσταση του μυαλού είναι ένα από τα ισχυρότερα θεραπευτικά μπλοκ.
Επίσης, πάντα ρωτάω πώς αισθάνεται η κορυφή της πλάτης και αναφέρομαι στον 7ο αυχενικό σπόνδυλο.
Πολλά ενεργειακά μονοπάτια περνούν από εκεί και είναι εξαιρετικά σημαντικό αυτό το τμήμα της πλάτης να αντιμετωπίζεται επίσης με θεραπείες με άνθη, επειδή εδώ υπάρχει ένα ισχυρό θεραπευτικό μπλοκάρισμα.
Μερικές φορές φαίνεται ότι απλά δεν ενδιαφέρονται για τη θεραπεία.
Το συναίσθημα είναι σαν να παραλύει το άτομο. Το μυαλό λέει: Πρέπει να κάνεις κάτι. Το σώμα, ωστόσο, δεν συνεργάζεται. Συχνά δεν πηγαίνουν στο γιατρό από μόνοι τους: Τι καλό θα έκανε;
Και επίσης μερικές φορές οι άνθρωποι του Bali που είναι ακόμη πιο δύσκολο να εντοπιστούν. Παρόλο που είναι δραστήριοι, δεν περιμένουν πλέον τίποτα από τη ζωή. Δουλεύουν μόνο από αίσθηση καθήκοντος (συνιστώσα Μαργαρίτα), υπάρχουν επίσης πολλοί που μπορούν να εμπνεύσουν τους άλλους και να τους παρασύρουν μαζί τους, χωρίς να συμμετέχουν εσωτερικά (συνιστώσα Βασίλισσα των Ακτών), άλλοι κάνουν ακόμη και εξωτερικά μια χαρούμενη εντύπωση και προσπαθούν να κρύψουν το εσωτερικό τους κενό από το περιβάλλον τους (συνιστώσα Κόττο)

Η διαφορά μεταξύ της ανθοθεραπείας Αχλάδι και Μπαλί είναι ότι με το Αχλάδι, η ΑΙΣΘΗΣΗ λέει ότι τίποτα άλλο δεν μπορεί να βοηθήσει και με το Μπαλί, η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ λέει ότι τίποτα άλλο δεν μπορεί να βελτιώσει την κατάστασή τους.

Πριν από χρόνια, ένας ψυχοθεραπευτής ήρθε σε μένα επειδή πολλοί από τους ασθενείς του είχαν βρει το δρόμο τους σε μένα και τα πήγαιναν εξαιρετικά καλά. Ήθελε επίσης να μάθει αν αυτό έκανε πραγματικά κάτι ή αν ήταν όλα εικονικό φάρμακο. Το μυαλό του έλεγε ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Τελικά, έκανε τη δουλειά του ως ψυχοθεραπευτής και μπορούσε να βοηθήσει τους ανθρώπους, αυτό ήταν το επάγγελμά του, αλλά είχε τις αμφιβολίες του για το αν αυτό που έκανε θα λειτουργούσε ή όχι...... Πόσο χαρούμενος ήταν που ανακάλυψε ότι τα φάρμακα έκαναν πραγματικά αυτό που "έπρεπε" να κάνουν. Πέρασε όλη τη διαδικασία της ανθοθεραπείας και δεν τον ξαναείδα ποτέ.

Αναφορά από πελάτη με τη συγκατάθεσή του:
Αγαπητή Madeleine,
Μια φορά κι έναν καιρό............
Έτσι αρχίζουν τα παραμύθια. Ότι η ζωή δεν είναι παραμύθι το ήξερα εδώ και πολύ καιρό, απλώς πάλευα να το αποδεχτώ και προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου για το αντίθετο.

Η πρώτη μας συνάντηση είναι ακόμα πολύ ξεκάθαρη στο μυαλό μου. Ήσουν ο πρώτος που μπόρεσε να με προσεγγίσει πλήρως, που με πήρε στα σοβαρά και κυρίως που κατάλαβε τι ένιωθα και τι εννοούσα, σε αντίθεση με άλλους που ήταν πολύ κοντά μου για να σχηματίσουν μια αντικειμενική εικόνα. Ωστόσο, δεν είχαμε ποτέ μια "επαγγελματική" σχέση. Μαζί σου είχα ένα τόσο οικείο συναίσθημα από την αρχή που σου είπα πράγματα που άλλοι δεν ξέρουν ακόμα και σήμερα. Με άλλα λόγια, γίνατε ο γκουρού μου και με οδηγήσατε σε μια απόφαση που αποδείχθηκε αναπόφευκτη για την προσωπική μου ευτυχία. Με άφησες να το κάνω αυτό με το δικό μου ρυθμό και φρόντισες να το καταλάβω "μόνος μου" χωρίς πίεση στη διαδικασία.

Τώρα έχουμε περάσει τέσσερα χρόνια και έχω κάνει το βήμα που τόσο φοβόμουν (ας πούμε πανικοβλήθηκα) στην αρχή. Την τελευταία φορά που ήμουν μαζί σας, ξεχάσαμε να κλείσουμε ένα νέο ραντεβού. Είμαι λίγο χαλαρή και πριν το καταλάβω, οι σταγόνες είχαν φύγει. Άλλη μια νέα εμπειρία, δεν πανικοβλήθηκα αλλά αποφάσισα να δοκιμάσω πώς πήγαινε χωρίς τις σταγόνες. Αποδείχτηκε ότι είμαι αρκετά δυνατή για να περάσω την τρομερή περίοδο που ακολούθησε χωρίς σταγόνες και εσάς ως δίχτυ ασφαλείας μου. Ούτε για μια στιγμή δεν σε ξέχασα. Τηλεφώνησα επίσης μερικές φορές, αλλά τότε το τηλέφωνο ήταν κατειλημμένο. Ξέρω πόσο ενοχλητικό είναι όταν έχεις έναν πελάτη και το τηλέφωνο συνεχίζει να σε ενοχλεί. Το να τηλεφωνείς το βράδυ αποκλείεται για μένα, ξέρω πόσο απασχολημένος είσαι και πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος που μπορείς να περάσεις με την οικογένειά σου. Πριν το καταλάβετε, τότε ξαφνικά έχουμε περάσει μερικούς μήνες και είμαστε ακόμα ζωντανοί.

Θα σας επισκεφθώ ξανά σύντομα ως πελάτης. Τέλος, χρειαζόμαστε και οι δύο την ευκαιρία να κλείσουμε αυτή την περίοδο με μια καλή νότα. Νομίζω ότι έχω προχωρήσει αρκετά ώστε να κάνω χώρο για εκείνους που στέκονται τώρα εκεί που στεκόμουν εγώ πριν από τέσσερα χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ασφαλές και ευχάριστο συναίσθημα ότι σε περίπτωση που ξαναπέσω σε βάθη από τα οποία δεν μπορώ να βγω χωρίς βοήθεια, ξέρω κάποιον στον οποίο μπορώ να απευθυνθώ.

Κλείνω με τα λόγια ότι όλα όσα κάνατε για μένα δεν μπορούν να περιγραφούν από καμία πένα. Ήσουν εκεί όταν σε χρειαζόμουν περισσότερο. Έχεις αλλάξει πάρα πολλά πράγματα και τρόπους σκέψης. Η ζωή εξακολουθεί να μην είναι παραμύθι και ο πρίγκιπας πάνω στο λευκό άλογο δεν θα έρθει ποτέ. Ωστόσο, οι προσδοκίες μου έχουν αλλάξει με τέτοιο τρόπο που μερικές φορές η ζωή χωρίς παραμύθι εξακολουθεί να εξελίσσεται με παραμυθένιο τρόπο.
Πολλή αγάπη,
Marga

Το φάρμακο Bali blossom εξαφανίζει το "παραλυτικό" συναίσθημα, η ενέργειά σας επιστρέφει και ανακτάτε το ενδιαφέρον σας για την καθημερινή ζωή.

Madeleine Meuwessen

*Οι θεραπείες με άνθη δεν υποκαθιστούν τη φαρμακευτική αγωγή. Σημειώστε ότι σε περίπτωση αμφιβολίας θα πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε έναν γιατρό.